این کلمه دو معنای اصلی دارد:
فرزند مشروع
در معنای نخست، حلال زاده به فرزندی گفته میشود که از ازدواج مشروع و شرعی بین پدر و مادر به دنیا آمده باشد. در این معنا، واژه حلال اشاره به مشروعیت و قانونی بودن رابطه زناشویی دارد که طبق قوانین دینی و عرفی جامعه پذیرفته شده است. بنابراین، فرزند حلال زاده فرزندی است که والدینش به صورت رسمی و قانونی با هم ازدواج کردهاند و نسبت خانوادگی او از نظر شرع و عرف معتبر و محترم شمرده میشود.
کنایه از آدم خوب، درستکار و باوجدان
معنای دوم حلال زاده بیشتر به صورت کنایه و تشبیه به کار میرود و به فردی اشاره دارد که از نظر اخلاقی و رفتاری، پاک، درستکار، باوجدان و قابل اعتماد است. در این کاربرد، حلال زاده به کسی گفته میشود که صفات نیک و رفتار پسندیدهای دارد و در جامعه به عنوان فردی شریف و مورد احترام شناخته میشود.