حامله

حامله در زبان فارسی به معنای زن باردار است و در زمینه‌های پزشکی و اجتماعی برای توصیف زنی که در دوران بارداری به سر می‌برد، استفاده می‌شود. این کلمه به طور خاص به زنی اشاره دارد که جنین را در رحم خود حمل می‌کند و از لحاظ جسمی و عاطفی تحت تأثیر این وضعیت است.

معانی و کاربردها

بارداری: حامله به معنای وضعیت بارداری است، که شامل تغییرات فیزیکی و هورمونی در بدن زن می‌باشد.

مراحل بارداری: این واژه می‌تواند به مراحل مختلف بارداری اشاره داشته باشد، از جمله سه‌ماهه اول، دوم و سوم.

توجهات اجتماعی و پزشکی: در زمینه‌های پزشکی، حامله بودن نیازمند مراقبت‌های خاصی است و در جوامع مختلف ممکن است با آداب و رسوم خاصی همراه باشد.

تصویر معنی حامله

لغت نامه دهخدا

حامله. [ م ِ ل َ/ ل ِ ] ( از ع، ص ) تأنیث حامل. برنده. حمل کننده. آنکه بار بر پشت یا بر سر دارد. ( مهذب الاسماء ). ج، حاملات. || آبستن. باردار. حامل. زن باردار. حُبْلی ̍. حامله. بارور. بارگرفته. حابله

فرهنگ معین

(مِ لِ ) [ ع. حاملة ] (اِفا. ) مؤنث حامل. آبستن، زن باردار.

فرهنگ فارسی

باردار، زن باردار، آبستن، حاملات وحوامل جمع
(اسم ) مونث حامل آبستن زن باردار. توضیح در عربی افصح ( حامل ) ) بدین معنی آمده ولی در متون عربی و فارسی (( حامله ) ) استعمال شده: ( این دختر من حامله شده است و من او را بشوهر نداده ام ) ( جوامع الحکایات ج ۱ چا. ۸۹: ۱ )

جملاتی از کلمه حامله

او اندکی پس از مرگ پدرش در مدینه به دنیا آمد. ابوبکر هنگام اعلام وصیت، به دخترش عایشه گفت، چند درخت خرما را که به او داده‌است، از آن، دو برادر و دو خواهرش ارث می‌برند. او خواسته‌های پدرش را پذیرفت، اما پرسید که به جز اسما به کدام خواهر دیگر اشاره می‌کند. ابوبکر به او گفت که، حبیبه حامله است و گمان می‌برد که فرزندش دختر باشد.

انجیل روایت می‌کند که وقتی مریم به عیسی حامله بود، به دیدار الیصابات رفت و جنین در شکم مادر به جنبش درآمد چرا که از حضور مریم شاد شد.