جور

جور. [ ج َ ] ( ع مص ) ستم کردن در حکم. || میل کردن از راستی در راه. || زنهار خواستن. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ): جارَ؛ زنهار خواست. ( منتهی الارب ). || ( اِ ) ستم. ( برهان ) ( مهذب الاسماء ). مرادف جفا. ( آنندراج ). و با لفظ کشیدن و بردن و کردن و رفتن مستعمل. ( آنندراج ).
- جورآباد:
ای که جورآباد شمشیرت به اقطاع من است
سایه دستی که ایامم به کام دشمن است.اثیر.- جور آزمودن:
یکی گفت جورآزمودی و درد
دگر گرد سودای باطل مگرد.سعدی.- جور آمدن؛ ستم و تعدی آمدن:
هر جور که از تو بر من آید
ازگردش روزگار دارم.سعدی.- جور بردن؛ ستم کشیدن:
بگفت ای پسر تلخی مردنم
به از جور روی ترش بردنم.سعدی.سخت است پس از جاه، تحکم بردن
خو کرده بناز جور مردم بردن.سعدی.- جورپذیر؛ ستم پذیر. مظلوم:
جورپذیران عنایت گذار
عیب نویسان شکایت شمار.نظامی.- جورپیشه؛ ظالم. ستمکار. ( آنندراج ):
نکند جورپیشه سلطانی
که نیاید ز گرگ چوپانی.سعدی.- جور دیدن؛ جور کشیدن:
هر آن طفل کو جور آموزگار
نه بیند، جفا بیند از روزگار.سعدی.- جورسازی:
جهانسوزی بد است و جورسازی
ترا به گر رعیت را نوازی.نظامی.- جور کردن؛ ستم کردن. ظلم کردن:
آسمان کیست که خواهد بکسی جور کند
آنقدر بیهده گردد که سرش دور کند.صفی قلی.- جور کسی را کشیدن؛ در تداول، بجای او تحمل و تقبل امری صعب و ناگوار کردن است.
- جورکش؛ ستمکش.
- جورکشیدن؛ ستم کشیدن. تحمل ظلم و تعدی کردن:
درخت اگر متحرک شدی ز جای بجای
نه جور اره کشیدی و نی جفای تبر.سعدی.از تو دل برنکنم تا دل وجانم باشد
میکشم جور تو تا جهد و توانم باشد.سعدی.- امثال:
جور از حبیب خوشتر کز مدعی رعایت.حافظ. جور استاد به ز مهر پدر.سعدی.( بر سر لوح او نوشته بزر... ).
|| تعب. رنج: اگر جور شکم نبودی هیچ مرغی در دام صیاد نیفتادی بلکه صیاد خود دام ننهادی. ( گلستان ).
|| ( اصطلاح عرفان ) جور بازداشتن سالک است از سیر در عروج. ( کشاف اصطلاحات الفنون ). || ستمکار و مایل از راستی و راه. ( منتهی الارب ). جائر و ستمکار. ( اقرب الموارد ).

(جُ وْ ) [ ع. ] ۱ - (مص ل. ) ستم کردن، ظلم کردن. ۲ - (اِ. ) ستم، ظلم.
(اِ. ) ۱ - نوع، گونه. ۲ - منظم، مرتب.

۱. گونه، نوع.
۲. (صفت ) [مقابلِ ناجور] دارای نظم وترتیب و بسامان.
۳. (صفت ) دارای هماهنگی یا سازگاری.
* جور شدن: (مصدر لازم )
۱. فراهم و آماده شدن.
۲. مرتب و هماهنگ شدن.
* جور کردن: (مصدر متعدی )
۱. فراهم و آماده کردن.
۲. مرتب و هماهنگ کردن.
۱. ستم کردن.
۲. (اسم ) [قدیمی] خط هفتم از هفت خط جام که بر لب پیاله باشد، خط لب جام.
۳. [مجاز] پیالۀ مالامال و پر از می: پیالهٴ جور.

۱- ( اسم ) نوع گونه قسم: ( ( این روزها هزار جور گرفتاری دارم. ) ) ۲- جنس. ۳- ( صفت ) منظم مرتب مقابل ناجور: ( ( اجناس ماجوراست. ) ) ۴- هماهنگ.
سخت و بد غیث جور باران سخت و بد

جور (اصفهان). جور روستایی در دهستان براآن شمالی بخش مرکزی شهرستان اصفهان استان اصفهان ایران است.
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۶۲۸ نفر ( ۱۹۹خانوار ) بوده است.

ستم کردن، ظلم کردن.
ستم، ظلم.
نوع، گونه.
منظم، مرتب.

💡 بر من نماند هیچ ملالی و محنتی کز جور دور گنبد گردان نمی‌رسد

💡 کشیدم دوش دل در پای او گفت کمال از جور تا کی سر کشیدن

💡 برزگاران جهانند و همه روز و همه شب بجز از معصیت و جور نه ورزند و نه کارند

💡 تا بپیوسته‌ست دست عهدتان با یکدگر دست جور از دهر ببرید اینت پیوند صواب

💡 گر من از عشق جگر خوار بنالم چه عجب یا ز جور و ستم یار بنالم چه عجب

💡 داغها دارم بدل از جور هجرت دور نیست سر زند گر تا بحشرم لاله از خاک مزار