اصلاح‌طلبان، یکی از دو جناح سیاسی اصلی در بین گروه‌های داخل حکومت ایران به‌شمار می‌رود. این جناح پس از واقعه دوم خرداد، خود را اصلاح‌طلب نامیدند؛ گرچه در مقایسه با مفهوم تاریخی «اصلاح‌طلبی نو»، «محافظه‌کار» دانسته می‌شوند.
ژوزف مَسعد، استاد اندیشه و تاریخ عرب در دانشگاه کلمبیا در کتابش با عنوان «اسلام در لیبرالیسم»، نجم‌آبادی را چپ‌گرای سابقی می‌خواند که «پیش از وقایع یازدهم سپتامبر به جناح راست و طرفدار امپریالیسم» گرویده است. نجم‌آبادی از طرفداران حمله‌ی امریکا به عراق در جریان جنگ خلیج فارس بود. او در یادداشتی به شدت به ادوارد سعید برای مخالفتش با حمله به عراق تاخت و آرای وی را «معادلی بلاغی برای قتل سیاسی» خواند.
آزاد ارمکی در سال ۱۳۹۷ با اشاره به «تز دشمن» در جمهوری اسلامی گفت: «من منتقد تز دشمن بودم ولی امروز به این باور رسیدم که دشمن وجود دارد و سر میز حضور دارد. امروز در عرصه رویارویی با دشمن و تصمیم‌گیرنده در قوای خودی و دشمن، در جامعه ایرانی تنها تصمیم‌گیر، رهبری است و در جناح مقابل هم ترامپ قرار دارد و جناح‌ها و دستگاه‌های دیگر کاره‌ای نیستند.»
روز ۲۲ بهمن ۱۳۵۷، پس از انقلاب ۱۳۵۷ و آغاز به کار دولت موقت، بنا به پیشنهاد جناح نظامی انقلاب، سرلشکر محمدولی قرنی در سمت نخستین رئیس ارتش ملی اسلامی ایران پس از انقلاب قرار گرفت.
این اعتراضات، با خشونت از سوی حکومت حماس مواجه شد که نیروهای امنیتی را برای پراکنده کردن معترضان، اعزام کرد. چندین سازمان حقوق بشری و جناح‌های سیاسی، حملات نیروهای امنیتی حماس به معترضان را محکوم کرده‌اند. این اعتراضات، به عنوان شدیدترین اعتراضات ضدرژیم در غزه، از زمان تسلط حماس در ۲۰۰۷، توصیف شد.
جهانگیری دارای گرایش و دیدگاه‌های سیاسی جناح اصلاح‌طلبان است و از مؤسسان حزب کارگزاران سازندگی ایران به‌شمار می‌آید. او هم‌اکنون عضو شورای مرکزی این حزب است و همچنین از اعضای بنیاد باران است.
