جاوید، پاینده و همیشه دایم، مفاهیمی هستند که در فرهنگ و ادبیات ایران باستان به وضوح دیده میشوند. این واژهها در اوستا به شکل یَوئِیتت تجلی یافتهاند که به معنای ابدیت و استمرار در زمان است. این مفهوم نه تنها در متون مذهبی بلکه در فلسفه ایرانی نیز جایگاه ویژهای دارد. در زبان پهلوی به این واژه یَوتان و در زبان ارمنی به شکل یوِت یَوسیئن و یَویتناکن اشاره میشود. این تنوع زبانی نشاندهنده گستردگی و تأثیر عمیق این مفهوم بر فرهنگهای مختلف است. ابدیت به معنای جاودانگی و عدم پایان است که انسانها همواره به دنبال آن بودهاند و در تلاشند تا ردپایی از خود در دنیای فانی بگذارند. این ایده، در آثار ادبی و هنری ایران نیز بازتاب یافته و به نوعی به جستجوی انسان برای دستیابی به جاودانگی اشاره دارد.
جاوید
لغت نامه دهخدا
جاوید. ( ص، ق ) پاینده. همیشه. دایم. ( برهان ). در اوستا یَوئِیتت ابدیت بود ( الی الابد ) و در پهلوی یَوتان و در ارمنی یوِت یَوسیئن یَویتناکن می باشد. ( از حاشیه برهان چ معین ). مدت همیشه و دائم و زمان نامتناهی در مستقبل است. ( انجمن آرا ). جاود. جاودان. جاویدان. جاودانه. جاویدانه. جاودانی. پاینده. پایدار. باقی. ابدی. انوشه. مستمر. مؤبد. مخلد. لایموت. لایزال. خلد. خالد. دائمی. جاویدانی. ابدی. ابد: و هرچ بدان جهان باشد ثواب و عقاب جاوید باشد و هیچ بسر نیاید. ( ترجمه تفسیر طبری ).
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
فرهنگ فارسی
( صفت ) ابدی دایمی همیشه.
از دهستانهای شهرستان کازرون
فرهنگ اسم ها
اسم: جاوید (پسر) (فارسی) (تلفظ: jāvid) (فارسی: جاويد) (انگلیسی: javid)
معنی: جاویدان، همیشگی، ابدی، ( اَعلام ) نام مستعار حسین راثی زاده شاعر و نمایشنامه نویس آذربایجانی، که پس از سال میلادی مغضوب و به سیبری تبعید شد و در همانجا درگذشت، از کارهای او نمایشنامه های منظوم ابلیس، پیغمبر، تیمورلنگ، خیام، در برابر خدای جنگ، شیخ صنعان می باشد، ( = جاویدان )
دانشنامه آزاد فارسی
ویکی واژه
نامیرا. پایدار