پاک دل به کسی گفته می‌شود که دلش پاک است؛ یعنی قلب و ذهن او خالی از هرگونه کینه، حسادت، نفرت، بدبینی یا ناپاکی‌های روحی و اخلاقی است. این عبارت نشان‌دهنده فردی است که درونش صاف، بی‌آلایش و سرشار از نیت‌های خوب و پاکیزه است.
فردی که پاک دل توصیف می‌شود، دارای صفات نیکویی مانند صداقت، مهربانی، سادگی، بخشندگی، بی‌ریایی و اعتماد به دیگران است. چنین فردی بدون کینه به دیگران نگاه می‌کند و ذهنش از سوءظن و نیت‌های منفی پاک است.
پاک دلی همچنین به معنای داشتن روحی بی‌غل و غش است که در رفتارهایش انعکاس می‌یابد و دیگران به راحتی می‌توانند به صداقت و خلوص نیت او اعتماد کنند. این ویژگی‌ها باعث می‌شود که فرد پاک دل در روابط اجتماعی محبوب و مورد احترام باشد.