پانید، که به عنوان شکر سرخ نیز شناخته می‌شود، نوعی حلوا است که از مواد مختلفی همچون شکر و روغن تهیه می‌شود. این واژه در فرهنگ‌های مختلف معانی مشابهی دارد. در فرهنگ فارسی، واژه پانیذ به قند سفید، شکر و شیرۀ نیشکر اشاره دارد. همچنین در فرهنگ عمید، به شکر سرخ و نوعی از قند مکرر اشاره شده است. در فرهنگ معین، پانید به نوعی حلوا توصیف می‌شود که از شکر و روغن و بادام تلخ تهیه می‌گردد و غلظت بیشتری نسبت به شکر معمولی دارد. این حلوا به دلیل طعم دلپذیرش، از عسل شیرین‌تر و از شکر سفیدتر است. به طور کلی، پانید نه تنها به عنوان یک ماده شیرین در آشپزی مورد استفاده قرار می‌گیرد، بلکه به عنوان یک شیرینی خاص و خوشمزه در بسیاری از فرهنگ‌ها شناخته می‌شود و نقش مهمی در شیرینی‌پزی دارد.
پانیذ
لغت نامه دهخدا
ز بنگاه حاتم یکی نیکمرد
طلب ده درم سنگ، فانیذ کرد.سعدی.
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
۲. شکر.
۳. شیرۀ نیشکر.
۴. شکر سرخ.
فرهنگ فارسی
( اسم ) پانید
فرهنگ اسم ها
معنی: پانید، شکر، شیرین، ( = پانید )، قند مکرر، شکر برگ، شکر قلم، نوعی از حلوا که از شکر و روغن بادام تلخ و خمیر می ساختند، فانیذ
ویکی واژه
شکر سرخ.
قند مکرر، شکر قلم، شکربرگ.
نوعی حلوا مانند شکر لیکن از آن غلیظ تر که از شکر و روغن و بادام تلخ و خمیر می‌ساختند؛ سکرالعشر.
جملاتی از کلمه پانیذ
دیوید مک داول: تاریخ معاصر کرد، ترجمه ابراهیم یونسی، نشر پانیذ، چاپ دوم، ۱۳۸۳ (فصل دوم، صفحه ۷۸)