معنی و مفهوم
میثم یک نام پسرانه با ریشه عربی است و به معنای پای شتر یا سپل شتر می‌باشد که به طور خاص به پای محکم و استوار شتر اشاره دارد. این نام به نوعی به استقامت و ثبات اشاره دارد و می‌تواند نماد پایداری و قدرت باشد.
شخصیت تاریخی
میثم تَمّار، فرزند یحیی و اهل سرزمین «نهروان» (منطقه‌ای میان عراق و ایران) بود، برخی او را ایرانی و از مردمان فارس دانسته‌اند. او به عنوان خرما فروش در کوفه شناخته می‌شد و لقب تَمّار به همین دلیل به او داده شده است.
وی ابتدا غلام زنی از طایفه بنی اسد بود که علی بن ابی‌طالب او را از آن زن خرید و آزاد کرد. پس از آزادی، میثم به یکی از یاران و شاگردان علی (ع) تبدیل شد و علم تفسیر قرآن را نزد او فرا گرفت. او به دلیل بیانی رسا و توانایی در نطق، به عنوان یک سخنور توانا شناخته می‌شد.
او از بسیاری از حوادث آینده خبر داشت و برخی از آن‌ها را پیشگویی می‌کرد، وی به عنوان یکی از اصحاب سِرّ علی بن ابی‌طالب شناخته می‌شد و از علم غیب و پیشگویی‌های علی بهره‌مند بود.
حضرت علی (ع) پیشگویی کرده بود که میثم را دستگیر کرده، زبانش را خواهند برید و او را به دار خواهند آویخت. این پیشگویی به وقوع پیوست و او در سال ۶۰ هجری به دستور عبیدالله ابن زیاد به شهادت رسید.
