مونته‌نگرو

مونْتِه نِگْرو (Montenegro)
موقعیت. کشور نسبتاً کوچک و نوبنیاد مونته نگرو در جنوب اروپا و در ساحل شرقی دریای آدریاتیک واقع است. جمهوری صربستان از شمال، استان کوزوو (صربستان) و کشور آلبانی از شرق، دریای آدریاتیک از جنوب و جنوب غربی، و بوسنی و هرزگوین از غرب آن را محدود کرده اند. مساحت این کشور ۱۳,۸۱۲ کیلومتر مربع و پودگوریتسا پایتخت آن است.سیمای طبیعی. مونته نگرو کشوری کوهستانی و سراسر پوشیده از جنگل است و کوه دورمیتور، در آلپ های شمال آلبانی، با بلندای ۲,۵۲۲ متر، مرتفع ترین قلۀ آن است. حدود دوسوم دریاچۀ اسکوتاری در این کشور جای دارد و رودهای موراچا، تارا، پیوا، و زتا آن را مشروب می کنند. مونته نگرو سرزمینی عمدتاً کشاورزی است و دامداری در آن رواج دارد. فرآورده های دامی و گردشگری از منابع مهم درآمدزای آن است. مونته نگرو کشوری نوبنیاد است و با نظام جمهوری اداره می شود. جمعیت آن ۶۲۵,۲۶۶ نفر است (۲۰۱۱) و تراکم نسبی آن به۴۵.۲ نفر در کیلومتر مربع می رسد. مردم مونته نگرو به نوعی گویش صربی، از زبان های صرب و کروات، گفتگو می کنند و ۸۰درصدشان از آیین ارتدوکس صربی و ۲۰ درصد از آیین اسلام پیروی می کنند و ۱۰ درصد از آنان آلبانیایی تبارند. شهرهای مهم آن عبارت اند از پودگوریتسا، کوتور، تستینیه، کولاسین، ایوانگراد، و نیکشیچ.
تاریخ. مونته نگرو که تا اواخر قرن ۱۲م بخشی از صربستان و تحت الحمایۀ دولت ونیز بود، در ۱۳۸۹م از صربستان جدا شد و مدتی خراج گذار امپراتوری عثمانی بود. تا ۱۸۵۱، که نظام سلطنتی بر آن حاکم شد، سرکشیشان ارتدوکس شرقی آن را اداره می کردند و به موجب پیمان برلین (۱۸۷۸) به یک امیرنشین تبدیل شد. نیکلاس اول در ۱۹۱۰ زمام امور مونته نگرو را در دست گرفت و بار دیگر نظام سلطنتی را بر آن حاکم کرد. در جنگ جهانی اول تحت سلطۀ امپراتوری اتریش بود و در پایان جنگ به کشور سلطنتی صرب، کروات، و اسلوونی پیوست و در ۱۹۲۱ اتحادیۀ صرب و کروات، و اسلوونی به یوگسلاوی تغییرنام داد و این سرزمین در ۱۹۴۶ به یکی از ایالت های جمهوری فدرال یوگسلاوی مبدل شد. در زدوخوردها و جنگ های ۱۹۹۱ صربستان و اسلوونی و کرواسی، جانب صربستان را گرفت و در همه پرسی مارس ۱۹۹۲ به ماندن در فدراسیون یوگسلاوی رأی مثبت داد. استقلال طلبان مونته نگرو که از انتخابات ۲۰۰۱ ناخشنود بودند، در همه پرسی ۲۰۰۶ به استقلال میهن خود رأی دادند و کشور مونته نگرو را تأسیس کردند.