ابوسعید احمد بن محمد بن محمد منشوری سمرقندی، معروف به ابوسعید سمرقندی، شاعر و عارف بزرگ قرن چهارم هجری است که در دوره سلطنت شاه غزنوی، سلطان محمود غزنوی، می‌زیست. او در سمرقند متولد شد و به خاطر اشعار عارفانه و فلسفی‌اش شهرت دارد. آثار او به زبان فارسی و عربی نوشته شده و شامل مضامین عرفانی و اخلاقی است. ابوسعید منشوری در تصوف و عرفان اسلامی تأثیرگذار بود و به عنوان یکی از پیشگامان ادبیات عرفانی شناخته می‌شود. اشعار او به زیبایی و عمق معنایی معروف است و هنوز هم مورد توجه ادبیات پژوهان قرار دارد.
منشوری
فرهنگ فارسی
جملاتی از کلمه منشوری
امیر نیکوان است او و از مشک است منشورش چو منشوری که بر سوسن نسیم عنبری دارد
چو از تشریف خود منشوری‌ام داد به طاعت‌گاه خود دستوری‌ام داد
الماس یکی از آلوتروپهای کربن است که در فشارهای بالا پایدار است. آلوتروپ دیگر کربن گرافیت نام دارد. الماس در حالت پایدار دارای ساختار بلندروی (مکعبی) است. الماس ساختار منشوری نیز دارد که این ساختار به صورت شبه‌پایدار در طبیعت به صورت کانی لونسدالنیتی وجود دارد.
در اوایل سدهٔ نوزدهم، منشوری با خط میخی از دورهٔ هخامنشیان و نشان‌ها و گوهرهایی از دورهٔ ساسانیان به‌طور تصادفی در هرات پیدا شده‌است.
گر به نام بخت منشوری فرستادی خدای برسر منشور او نام ملک طغراستی
