مانیان

چند چند از حکمت یونانیان حکمت ایمانیان را هم بخوان

شمار سبحه ایمانیانم کفر مشرب بود نفس دزدیدنی را حلقه زنار خود کردم

خرم شو ای بسیط زمین کاین بساط شد موکب نشین خسرو آخر زمانیان

روی تو بود قبله گه آسمانیان روزی که آسمان و زمین آفریده اند

نور شد بگریخت از ظلمانیان زین سبب لم یستقر فی المکان