رواق

رواق. [ رِ / رُ ] ( ع اِ ) خانه ای که به خرگاه ماند و یا سایبان. ( منتهی الارب ). خانه شبیه فسطاط. ( از اقرب الموارد ). سقف مقدم خانه. ( مهذب الاسماء ) ( از معجم متن اللغة ). سقفی که در مقدم خانه سازند و از این تقریر مستفاد می شود که همین است که به هندی آن را چهچه گویند. ( غیاث اللغات ). ج، اَرْوِقة، روق، رواقات. ( اقرب الموارد ). || سقف.( غیاث اللغات ) ( آنندراج ) ( فرهنگ نظام ): 
گردون بلند است رواقش به گه بزم 
دریای محیط است سرایش به گه بار.فرخی.از این رباط دودر چون ضرورت است رحیل 
رواق طاق معیشت چه سربلند و چه پست.حافظ.- بام ناگشاده رواق؛ کنایه از آسمان است: 
همیشه تا در موت و حیات نابسته ست 
بر اهل عالم از این بام ناگشاده رواق.خاقانی.- رواق بیستون. رجوع به رواق بیستون درجای خود شود.
- رواق چرخ؛ کنایه از سقف فلک. سقف آسمان:
رواق چرخ همه پر صدای روحانی است 
در آن صدا همه صیت وزیر عرش جناب.خاقانی.- رواق زبرجد؛ کنایه از سقف زبرجدرنگ و نیلگون آسمان است: 
بر این رواق زبرجد نوشته اند به زر
که جز نکویی اهل کرم نخواهد ماند.حافظ.و رجوع به ترکیب رواق کبود شود.
- رواق سیمگون. رجوع به رواق سیمگون در جای خود شود.
- رواق فلک؛ رواق چرخ. رجوع به ترکیب رواق چرخ شود: 
به صور نیمشبی درفکن رواق فلک 
به ناوک سحری برشکن مصاف فضا.خاقانی.- رواق کبود؛ کنایه از سقف نیلگون آسمان است. رواق زبرجد. رجوع به رواق زبرجد شود:
چو هندوی شب زین رواق کبود
رسن بست بر فرضه هفت رود.نظامی.- رواق مسیح. رجوع به رواق مسیح در جای خود شود.
- رواق هفت فلک؛ سقف هفت آسمان. رجوع به ترکیبهای رواق فلک و رواق چرخ شود: 
در طاق صفه تو چو بستم نطاق خدمت 
جز در رواق هفت فلک منظری ندارم.خاقانی.- نُه رواق؛ نُه آسمان. نُه فلک. نُه چرخ: 
ازپی پرواز مرغ دولت او بود و بس 
دانه ها کاین نه رواق باستان افشانده اند.خاقانی.مزن پنج نوبت در این چار طاق 
که بی ششدره نیست این نه رواق.نظامی. || پرده ای که از مقدم خانه از بالا تا زمین آویخته باشند. ( از اقرب الموارد ). پرده ای که درکشیده باشند از سقف. ( آنندراج ). || سرای پرده به یک عمود. ( مهذب الاسماء ) ( فرهنگ نظام ). خانه ای که بر یک ستون که در وسط آن برافرازند قائم باشد. ( از معجم متن اللغة ):