دلجو به معنای کسی است که به دیگران دلداری می‌دهد یا در تلاش است تا به آن‌ها کمک کند و احساساتشان را درک کند. این واژه معمولاً به افرادی اطلاق می‌شود که با محبت به دیگران نزدیک می‌شوند و سعی می‌کنند در مواقع سختی یا غم، آرامش و تسلی خاطر فراهم نمایند. دلجو بودن نشان‌دهنده‌ی حساسیت و توجه به احساسات دیگران است.
- ای صبا بنما بکوی آن بت مهروی روی رخصت گفتار اول زان مه دلجوی جوی
- رسم دلجویی عشاق نیاموخته است ره سوی خانه آیینه نجسته است هنوز
- صائب گذشته است ز افلاک آه من هر گاه در دل آن قد دلجو گذشته است
- مدار از خال روی ساده رویان چشم دلجویی که در دوران خط این نقطه با پرگار می باشد
