لغت نامه دهخدا
تااز برای گفت و شنود است خلق را
گوش سخن نیوش و زبان سخن گزار.سوزنی.عمری گذشت و گفت و شنود تو رو نداد
ای بی نصیب گوشم و ای بی نوا لبم.عرفی ( از آنندراج ).رجوع به گفت و شنید شود.
گفت و شنود
تااز برای گفت و شنود است خلق را
گوش سخن نیوش و زبان سخن گزار.سوزنی.عمری گذشت و گفت و شنود تو رو نداد
ای بی نصیب گوشم و ای بی نوا لبم.عرفی ( از آنندراج ).رجوع به گفت و شنید شود.
فرهنگ معین
فرهنگ فارسی
ویکی واژه
مباحثه، جر و بحث.
جمله سازی با گفت و شنود
شد چو فارغ شاد از این گفت و شنود مرتضی آمد به بالینش فرود
بد از دوست گر بود گفت و شنود که خوابم بدان حالت اندر ربود
اناالحق گوی چون حق رخ نمودست که حق اینجا ترا گفت و شنود است
خود نماید جمال و خود بیند از خودش با خود است گفت و شنود
دوش با خویشتنم بود همی گفت و شنود که عجب بیخبر از کیفیت خویشتنم
حریف ما شو و می نوش و روی ساقی بین ببزمگاه شهود آ چه جای گفت و شنود
