گشت شب

ز اقبال صفوه الدین بانوی شرق و غرب در شرق و غرب گشت شب و روز سازگار

ز گشت شب، دل مهتاب شد سست سوار روز، روی از گرد شب شست

مه گردون بداده پشت ازخشم زده انگشت شب انگشت در چشم

در حسرت دیدارش طی گشت شب و روزم در محنت بسیارش بگذشت مه و سالم

ندانم که بود از سلاطین دهر که می‌گشت شب‌ها بر اطراف شهر

کدام تنگدل از باده گرم گشت شبی که چند روز دگر از غم خمار نسوخت