گردل

یک یک عضوت چو جوهری پوشیدهست گردل نکنی گِلی شود تا دانی

وگردل از زن و فرزند نازنین برداشت بدان دو کار نبود از خرد برو تاوان

ایمن مباش ازان خط مشکین به گردلب کاین مور زود گرد ز شکر برآورد

می روم جویا به سیر لامکان بیخودی گردل وحشت گزین من دهد پهلو مرا

بر نمی آرند خاری همرهان از پای هم گردل سوزن ز آهن گشت، یاران را چه شد؟

نظاره گاه جاه تو کرده است کردگار این کاخ هفت کنگره گردلاژورد