کلاه گیس

کلاه گیس به عنوان یک پوشش موی مصنوعی، ابزاری است که زنان با موهای کم‌پشت یا بی‌مو از آن بهره می‌برند تا ظاهری طبیعی و زیبا برای خود ایجاد کنند. این محصول به‌ویژه در شرایطی که فرد به دلایل پزشکی مانند بیماری‌های خاص یا درمان‌های شیمیایی دچار ریزش مو شده است، می‌تواند به عنوان یک راهکار مؤثر به کار رود. همچنین نه تنها به زنان امکان می‌دهند تا از ظاهر خود در برابر دیگران محافظت کنند، بلکه به آن‌ها اعتماد به نفس بیشتری نیز می‌بخشند. این نوع پوشش‌ها در انواع و اقسام مختلفی تولید می‌شوند، از جمله کلاه گیس‌های طبیعی که از موی انسان ساخته شده‌اند و نوع مصنوعی که از الیاف مصنوعی تولید می‌شوند. هر کدام از این ها ویژگی‌ها و مزایای خاص خود را دارند و انتخاب آن‌ها بستگی به سلیقه و نیازهای فردی دارد.

لغت نامه دهخدا

کلاه گیس. [ ک ُ ] ( اِ مرکب ) گیسوی مصنوعی که زنان بی موی یا کم موی آن را بر سر گذارند. ( فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به کلاگیس شود.

فرهنگ معین

( ~. ) (اِمر. ) گیسوی مصنوعی که زنان بی موی یا کم موی آن را بر سر گذارند.

فرهنگ عمید

زلف و گیسوی مصنوعی که بر سر بگذارند.

فرهنگ فارسی

( اسم ) گیسوی مصنوعی که زنان بیموی یا کم موی آنرا بر سر گذارند: می بینم روزی را که کچل شده و کلاه گیس بسر گذاشته است.

دانشنامه آزاد فارسی

کُلاه گیس (wig)
کُلاه گیس
پوشش مویی مصنوعی برای سر. کلاه گیس دراصل برای پوشاندن طاسی ابداع شد، اما بعدها به منظور تغییر قیافه، آرایش، و تشریفات هم مورد استفاده قرار گرفت و به صورت یکی از لوازم بسیار کاربردی نمایش های تئاتری (و از قرن بیستم سینمایی) در آمد. کلاه گیس بدواً با موی طبیعی ساخته می شد و امروزه از الیاف مصنوعی شبیه به موی انسان نیز ساخته می شود. احتمال داده اند که یونانیان قدیم کلاه گیس را از ایران وارد می کردند. رومی ها و مصریان هم از اعصار کهن کلاه گیس های تشریفاتی و آرایشی بر سر می نهادند. زنان و مردان مصری از کلاه گیس های آراسته به زر و گوهر استفاده می کردند. از قرن ۱۷ کلاه گیس در فرانسه رواج گرفت و از آن جا به انگلستان رفت و در میان مردان عمومیت پیدا کرد. در این کشور بعضاً با پاشیدن پودر کلاه گیس را به رنگ سفید در می آوردند تا به صاحب آن وقار و تشخص دهد. امروزه استفاده از کلاه گیس نزد مردان منسوخ شده و فقط به منزله نماد بعضی از مناصب (قضات، وکلای مدافع و اسقف ها) مورد استفاده است؛ اما زنان همچنان از کلاه گیس استفاده می کنند. نوعی از کلاه گیس به صورت قسمتی از موی سر برای پوشاندن طاسی سر وجود دارد که فقط قسمت طاس سر را می پوشاند. این نوع کلاه گیس را در ایران هِرپیس می خوانند. هِرپیس (به انگلیسی: توپی) را با نوعی چسب در محل طاسی می چسبانند و یا با سنجاق به موهای باقی مانده در سر وصل می کنند.

ویکی واژه

parrucca
گیسوی مصنوعی که زنان بی موی یا کم موی آن را بر سر گذارند.

جملاتی از کلمه کلاه گیس

در بسیاری از این موارد این مو مصنوعی است. تفاوت کلاه گیس‌ها در کیفیت و قیمت آن‌ها است. در ایالات متحده بهترین کلاه گیس‌ها آن‌هایی هستند که به شکل موی طبیعی دیده می‌شوند. قیمت آن‌ها ده‌ها یا صدها دلار است.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم