کارن

کارن به معنای جنگجو یا شجاع است. این نام به عنوان یک نام مردانه در فرهنگ ایرانی شناخته می‌شود و به شخصیت‌هایی مانند سردار لشکر مهرداد اشکانی اشاره دارد که علیه اشک بیستم (گودرز) قیام کرد. کارن همچنین نام پسر کاوه آهنگر نیز بوده است.

کارن یا (Charon) به عنوان تنها قمر شناخته شده پلوتون نیز شناخته می‌شود. این قمر به دلیل اندازه‌اش که تقریباً نصف پلوتون است، و ترکیب آن که بیشتر از یخ آب است، اهمیت دارد.

کارن همچنین به عنوان نام یکی از اقوام در آسیای جنوب شرقی شناخته می‌شود. این قوم به تعداد حدود ۱.۹ میلیون نفر در بخش‌های شرقی میانمار (برمه) و تایلند زندگی می‌کنند. آنها به شیوه نوبتکار کشاورزی می‌کنند و ادیان اصلی آن‌ها شامل آیین بودا و مسیحیت است. زبان آن‌ها به شاخۀ تای در خانوادۀ زبانی چینی-تبتی تعلق دارد.

تصویر معنی کارن

لغت نامه دهخدا

کارن. [ رِ ] ( اِخ ) نام شهری در خط سیر لشکر خشایارشا از لیدیه به داردانل.
کارن. [ کارْ رِ ] ( اِخ ) نام سردار قشون مهرداد شاهزاده اشکانی که با اشک بیستم ( گودرز ) جنگید و لشکر طرف مقابل را شکست داده بیش ازآنچه مقتضی بود آن را تعقیب کرده دور رفت و وقتی که برمیگشت راه او را قوای تازه نفسی قطع کرد و خود او اسیر گردید یا کشته شد. ( از تاریخ ایران باستان چ 2 ص 2421 ) باز در همین کتاب آمده: گوت شمید گوید: که کارّن والی صفحه ای بود که در آنجا جنگ روی داد. ( تاریخ ایران الخ، ص 128 ). ولی مدرک این عقیده را ننموده و در نوشته های تاسی توس هم چنین خبری نیافتیم. ( ایران باستان چ 2 ص 2422 ).
کارن. [ رَ ] ( اِخ ) قارن. رجوع به قارن شود.
کارن. [رُ ] ( اِخ ) ( رود... ) کارون. رجوع به «کارون » شود.

فرهنگ فارسی

اگوستن - ژزف صاحب منصب فرانسوی (و. ۱۷۷۸ - مقت. ۱۸۲۲ م. ) وی در دوره امپراتوری اول فرانسه سرهنگ دوم بود و در سال ۱۸۲٠م. سردسته توطئه [ بلفور ] گردید و دو سال بعد تیرباران شد.
نام سردار قشون مهرداد شاهزاده اشکانی

فرهنگ اسم ها

اسم: کارن (پسر) (فارسی) (تلفظ: kāran) (فارسی: کارِن) (انگلیسی: karen)
معنی: جنگجو، ( = قارِن )، ن قارِن، قارَن، نام سردار لشکر مهرداد شاهزاده اشکانی که علیه اشک بیستم ( گودرز ) قیام کرد

فرهنگستان زبان و ادب

{Charon} [نجوم] تنها قمر شناخته شدۀ پلوتون به قطر نصف این سیاره که جنس آن، مانند پلوتون، بیشتر از یخِ آب است

دانشنامه آزاد فارسی

کارِن (Karen)
از اقوام آسیای جنوب شرقی. شمارشان به۱.۹میلیون تن می رسد و در بخش شرقی میانمار (برمه)، تایلند و دلتای رود ایراوادی زندگی می کنند. کارن ها از دیرباز به شیوه نوبتکار کشاورزی می کردند. ادیان اصلی آن ها آیین بودا و مسیحیت است و زبانشان به شاخۀ تای در خانوادۀ زبانی چینی ـ تبتی تعلق دارد. در ۱۹۸۴ دولت برمه کارزاری نظامی را برضد ارتش آزادی بخش ملی کارن، شاخۀ نظامی اتحادیۀ ملی کارن، آغاز کرد. قانون دولتی و شورای نظم میانمار استفاده از غیرنظامیان کارن را به مثابۀ کارگران اجباری در ۱۹۹۵ـ۱۹۹۶، به ویژه برای ساختن راه آهن یی تاوی و جاده ها، افزایش داد. در همین حال روستاهای کارن جابه جا شدند، محصولاتشان تخریب، اموالشان مصادره و هزاران نفر از آنان وادار به گریز به تایلند شدند. پس از استقلال برمه در ۱۹۸۴، کارن ها به شدت در مقابل فرآیند ادغام شدن در برمه مقاومت کردند. سه بخش از برمه با نام های کانتاراوادی، باولاکه و کیبوگی، که پیش تر دولت های کارِنی نامیده می شدند، در ۱۹۵۴ دولت کایا را (در مساحتی برابر ۱۱,۹۰۰ کیلومتر مربع) پدید آوردند، در حالی که بخش هایی از نواحی تونگو، تاتون و اَمرست دولت کارن را (با مساحتی در ح ۳۰هزار کیلومتر مربع) تشکیل دادند؛ این دو دولت تا اندازه ای خودمختار بودند.

جملاتی از کلمه کارن

کارن همایونفر در آثارش از ترکیب موسیقی سنتی ایرانی و موسیقی مدرن استفاده می‌کند که باعث ایجاد فضایی خاص و جذاب در آثارش می‌شود.

شخصیت‌های کاوه و کارن در ادبیات و فرهنگ ایرانی نمادهایی از شجاعت، ایستادگی و مبارزه با ظلم هستند. داستان‌های آن‌ها به عنوان بخشی از هویت ملی ایرانیان شناخته می‌شوند و تأثیر عمیقی بر هنر، ادبیات و فرهنگ ایران داشته‌اند.