کلمه چاوش در زبان فارسی به معنای پیشکار یا نویددهنده است و معمولاً در زمینه‌های مختلفی نظیر موسیقی، شعر و ادبیات به کار می‌رود. در فرهنگ ایرانی، چاوش به عنوان فردی که پیام یا خبر خاصی را به دیگران می‌رساند، شناخته می‌شود. این کلمه به ویژه در مجالس و مراسم‌های مختلف فرهنگی و اجتماعی کاربرد دارد و به نوعی نمایانگر نقش ارتباطی در جامعه است.
چاوش
لغت نامه دهخدا
چاوش. [ وُ ] ( ترکی، ص، اِ ) نقیب لشکر. ( آنندراج ) ( غیاث ). چاووش. ( ناظم الاطباء ). نقیب سپاه. ( فرهنگ نظام ). آنکه در جنگ فرمان حمله دهد و سپاهیان را تشجیع و تشویق کند
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
فرهنگ فارسی
جملاتی از کلمه چاوش
نفیر چاوشان از دور شو دور ز گیتی چشم بد را کرده مهجور
گر حاجب و چاوش تو ای ناصر دین برکشور روم و چین گشایند کمین
یک قائد از جنیبت خاصت بود نیال یک چاوش از سواد سپاهت تکین بود
