پیکار

این واژه به درگیری خشونت‌آمیزی گفته می‌شود که با هدف تضعیف، غلبه، نابودی یا جابجایی طرف مقابل صورت می‌گیرد و این واژه در زبان انگلیسی معادل Fight و در زبان فرانسه Combat است. معمولاً بین نیروهای نظامی در یک جنگ رخ می‌دهد و خشونت آن می‌تواند یک‌طرفه باشد، در حالی که در مبارزه، حداقل یک طرف در آن حالت دفاعی دارد؛ به جنگ‌های بزرگ نبرد و به جنگ‌های کلامی مشاجره گفته می‌شود و تأثیرگذاری پیکار در راهبرد نظامی، مستلزم آمادگی قبلی است، به طوری که در مناطق نظامی، پیکارجو به فردی گفته می‌شود که برای شرکت در عملیات جنگی در واحد خود، نیازمند آموزش و ارزیابی مناسب است و می‌تواند بر اساس قوانین خاصی انجام شود یا بدون قاعده باشد، نمونه‌هایی از این قوانین عبارتند از کنوانسیون ژنو که رفتار با مردم در جنگ را تعیین می‌کند، شوالیه گری که در قرون وسطی حاکم بر مبارزات بود، قوانین مارکوس کوئینزبری که مربوط به مشت‌زنی است، و همچنین قوانین ورزش‌های پیکاری که چارچوب مبارزات ورزشی را مشخص می‌کنند و پیکار در جنگ شامل درگیری بین دو یا چند سازمان نظامی مخالف است که معمولاً از طرف یک ملت می‌جنگند، هرچند جنگ چریکی و سرکوب شورشگری ممکن است خارج از این تعریف قرار گیرند و جنگ‌ها تابع قانون جنگ هستند که اهداف مشخصی را دنبال می‌کند و حقوق جنگجویان و غیرنظامیان را نیز تعیین می‌نماید.