پور پشنگ

پور پشنگ یکی از شخصیت‌های مهم و اسطوره‌ای در ادبیات و فرهنگ ایرانی است. او به عنوان یکی از دلاوران و قهرمانان داستان‌های شاهنامه فردوسی شناخته می‌شود. او  پسر پشنگ و نوهٔ کیخسرو، در جنگ‌ها و نبردهای مختلفی شرکت کرده و به خاطر شجاعت و دلاوری‌اش مشهور است.

او در داستان‌ها به عنوان یک جنگجوی بی‌نظیر و وفادار به خاندان خود توصیف می‌شود. پور پشنگ در نبرد با دشمنان ایران، به ویژه تورانیان، نقش کلیدی دارد و به عنوان نماد شجاعت و فداکاری شناخته می‌شود. شخصیت او نمایانگر ارزش‌های اخلاقی و انسانی مانند وفاداری، شجاعت و احترام به خانواده است.

در ادبیات فارسی، پور پشنگ به عنوان یک قهرمان ملی و نماد ایستادگی در برابر ظلم و ستم شناخته می‌شود. داستان‌های او الهام‌بخش نسل‌های مختلف بوده و همچنان در فرهنگ ایرانی جایگاه ویژه‌ای دارد.

لغت نامه دهخدا

پورپشنگ. [ رِ پ َ ش َ ] ( اِخ ) افراسیاب:
مرا جز بدو نیست امروز جنگ
من و گرز و میدان پور پشنگ.فردوسی.ارزنی باشد به پیش حمله اش ارژنگ دیو
پشه ای باشد به پیش گرزه اش پور پشنگ.منوچهری.

فرهنگ فارسی

افراسیاب

ویکی واژه

پور‌پشنگ
فرزند پشنگ، که در شاهنامه از دو پشنگ یاد میگردد، اولی نوره دختری ایرج یعنی منوچهر است، دومی پشنگ شاه توران است. همه آلت لشکر و ساز و جنگ/ ببردند نزدیک پور پشنگ «فردوسی»

جملاتی از کلمه پور پشنگ

که بخشی به من جنگ پور پشنگ ببینی به پیری مرا روز جنگ
به میدان چرا خواند او را به جنگ چنان کم خرد ترک پور پشنگ
نبیره فریدون و پور پشنگ ستاده ست بر دشت هامون به جنگ
به کین سیاوش به میدان جنگ کنم سرخ از خون پور پشنگ
چه گویی کنون کیست پور پشنگ چرا آمد ایدر بدین راه تنگ
چنین گفت با طوس کامروز جنگ نه بر آرزو کرد پور پشنگ
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم