پلاکت

پلاکِت ساختار گرد کوچکی در خون است که به فرآیند لخته شدن خون کمک می‌کند. پلاکت‌ها به عنوان سلول‌های واقعی شناخته نمی‌شوند، بلکه قطعاتی از سلول‌های بزرگ مغز استخوان هستند که بدون هسته و با غشای خاصی به صورت جوانه‌ای جدا شده‌اند. این پلاکت‌ها با آزادسازی فاکتورهای انعقاد خون در محل آسیب، نقش حیاتی در فرآیند انعقاد ایفا می‌کنند. تاکنون بیش از دوازده نوع فاکتور انعقاد خون شناسایی شده است. این فاکتورها واکنش‌هایی را ایجاد می‌کنند که در نهایت به تولید فیبرینوژن منجر می‌شود. فیبرینوژن، یک ماده غیر فعال در پلاسما است که به فیبرین تبدیل می‌شود. فیبرین به شکل رشته‌هایی درمی‌آید و در نهایت باعث تشکیل لخته خون می‌شود.