لغت نامه دهخدا
پاچه گیر. [ چ َ / چ ِ ] ( نف مرکب ) گزنده پاچه. || آن کس که بی مقدمه و آگاهی کسی را مورد عتاب یا آزار قرار دهد.
پاچه گیر. [ چ َ / چ ِ ] ( نف مرکب ) گزنده پاچه. || آن کس که بی مقدمه و آگاهی کسی را مورد عتاب یا آزار قرار دهد.
( ~. ) (ص مر. ) کنایه از: آدم مردم آزار و مزاحم.
( اسم صفت ) ۱ - گزند. پاچه گاز گیرند. پاچه. ۲ - کسی که بی جهت مردم را میازارد.
گزنده پاچه یا آنکس که بی مقدمه و آگاهی کسی را مورد عتاب یا آزار قرار دهد.
کنایه از: آدم مردم آزار و مزاحم.
💡 زمانی پاچه گیرد چون سگ هار ولی غافل زگردنبند و افسار
💡 سوی پاچه چو گوش خواباند به سگ پاچه گیر میماند