نهیق

واژه‌ی نهیق در زبان عربی به عنوان اسم به کار می‌رود و به معنای آواز و بانگ خر است. این معنا در منابع معتبر لغوی عربی همچون غیاث‌اللغات، منتهی الارب، آنندراج و مهذب‌الاسماء ثبت شده است. همچنین در متن‌اللغة به صورت‌های دیگری مانند نهق، نهاق و تنهاق نیز آمده که برای مطالعه‌ی دقیق‌تر می‌توان به مدخل نهاق مراجعه کرد. عبارت نهیق کشیدن نیز به عمل بانگ زدن یا عرعر کردن خر اشاره دارد. این ترکیب در متون کهن به‌کار رفته و بیانگر همان صدای مخصوص خر است. کاربرد این واژه و عبارت مرتبط، بیشتر در متون ادبی و لغتنامه‌های قدیمی دیده می‌شود و امروزه در گفتار عامیانه کمتر رواج دارد. در مجموع، نهیق نمونه‌ای از واژگان تخصصی در توصیف آواهای جانوری است که در ادبیات کلاسیک و منابع لغوی حفظ شده است. حفظ و توجه به چنین واژه‌هایی نه تنها در درک متون گذشته کمک می‌کند، بلکه غنای زبان فارسی و پیوند آن را با زبان عربی در حوزه‌ی میراث زبانی نشان می‌دهد.

لغت نامه دهخدا

نهیق. [ ن َ ] ( ع اِ ) بانگ خر. ( غیاث اللغات ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از مهذب الاسماء ).نهق. نهاق. تنهاق. ( متن اللغة ). رجوع به نهاق شود.
- نهیق کشیدن؛ بانگ کردن خر. عرعر کردن.

فرهنگ معین

(نَ ) [ ع. ] (اِ. ) بانگ خر.

فرهنگ عمید

بانگ خر.

فرهنگ فارسی

بانگ خر
( اسم ) آواز خر بانگ الاغ: (( کس را مجال آواز بلند کردن نبودی و ستوران را به... نهیق نگذاشتندی. ) )

ویکی واژه

بانگ خر.

جمله سازی با نهیق

گرفتی اگر خر، عیار نهیق نگشتی به لحن مغنی رفیق
از نهیق طیور و بانگ دواب وز فغان و خروش پیر و جوان
فارغ بنشین که گردد آخر مسکین خرک از نهیق خاموش