نسوده

(نَ دِ ) (ص مف. ) هموار و لغزنده.

هموار و لغزنده.

💡 به یک جیبش دوباره سر نسوده چون مه هر روز از برجی نموده

💡 گردنش را نسوده عقد گهر ورنه لیلی بدی همه یک سر

💡 نیست اینجا ستاده دیواری که به پشتش نسوده یکباری

💡 گردنش را نسوده عقد گهر ور نه با لیلی آمدی همسر

💡 ندیده سیب او مشاطه در مشت نسوده بر لبش نیشکر انگشت

💡 پاش رکاب براق نیک نسوده هنوز هفته افلاک را دیده در آغوش پار