نایژک

نایژک (به انگلیسی: Bronchiole) بخشی از دستگاه تنفسی است که در ریه‌ها قرار دارد. آنها شاخه‌های کوچک‌تر و باریک‌تر نای و نایژه‌ها هستند که به طور مستقیم به کیسه‌های هوایی (آلوئول‌ها) منتهی می‌شوند.

وظیفه اصلی نایژک‌ها انتقال هوا به آلوئول‌ها است، جایی که تبادل گازها (اکسیژن و دی‌اکسید کربن) بین هوا و خون انجام می‌شود. برخلاف نای و نایژه‌ها، نایژک‌ها فاقد غضروف هستند و دیواره آن‌ها از ماهیچه‌های صاف تشکیل شده است که می‌تواند قطر نایژک را تنظیم کند و در کنترل جریان هوا نقش داشته باشد.

تصویر معنی نایژک

فرهنگ معین

(ژَ ) (اِ م. ) نایژه، هر یک از شاخه های نای که درون شش قرار دارد.

فرهنگ عمید

هریک از لوله های بسیار باریک که در داخل ریه در انتهای نایژه قرار دارند.

فرهنگ فارسی

( اسم ) نام هریک ازتقسیمات بسیارریزو انتهایی نایژه هادرداخل لپک های ریوی که هرکدام بیک حبابچه ششی ختم میشوند.

فرهنگستان زبان و ادب

{bronchiole} [پزشکی] هریک از گذرگاه های هوایی منشعب از نایژه ها که فاقد غضروف و غدۀ مخاطی در دیواره است

دانشنامه عمومی

نایژَک ( به انگلیسی: bronchi ) قسمتی از دستگاه تنفسی بوده که بین نایژه و کیسه هوایی قرار گرفته است. نایژک ساختاری ارتجاعی، همبند دارد. نایژک منشعب از نایژه ها بوده و فاقد غضروف و غده مخاطی در دیواره است.
نای به دو شاخه راست و چپ تقسیم می شود که این شاخه ها نایژه ( برونش ) نامیده می شود. نایژه راست ۲/۵ سانتی متر طول دارد و وارد ریه راست می شود. نایژه چپ ۵ سانتی متر طول دارد و وارد ریه چپ می شود. نایژه ها در داخل ریه ها به شاخه های کوچکتری به نام نایژک ( برونشیول ) تقسیم می شوند. شش راست از ۳ قطعه ( لوب ) و شش چپ از ۲ قطعه ( لوب ) تشکیل شده است. نایژک ها در ریه ها به حفره های هوایی کوچکی به نام کیسه هوایی ( یا آلوئول ) ختم می شوند.
التهاب نایژک ( برونشیولیت ) در کودکان زیر دو سال و شیرخواران شایع تر است و یکی از شایعترین علل بستری نوزادان است. شایعترین عامل التهاب نایژک ویروسها ( به خصوص ویروس سنسیشیال تنفسی ) هستند ولی عواملی مانند باکتریها، قارچها و سایر علل نیز می تواند باعث نایژک شوند. اغلب التهاب نایژک تنها نیست بلکه با التهاب سایر بخش های ریه مانند پنومونی، برونشیت و... نیز همراه است لذا علائم و درمانی مشابه پنومونی دارد.
در مواردی که عامل بیماریزا ویروس باشد درمان آنتی بیوتیکی ضرورت ندارد و فقط علائم بیماری مانند تب و خس خس سینه درمان می شوند. تجویز مایعات کافی، ساکشن مجاری هوایی فوقانی، دادن مایعات کافی و تجویز اکسیژن نیز گاهی لازمند.
برونکودیلاتورها، کورتیکواستروئیدها و ریباویرین توسط برخی پزشکان تجویز می شوند، اما شواهد اندکی برای حمایت از استفاده از این داروها وجود دارد.

دانشنامه آزاد فارسی

نایْژَک (bronchiole)
لوله ای هوایی با منافذ ریز در شش مهره داران، برای رساندن هوا به سطوح تنفسی اصلی. نایژک ها از نایژه های بزرگ تر شروع می شوند و قبل از آن که در هزاران کیسۀ هوایی تشکیل دهندۀ تودۀ بافت شش خاتمه یابند، به تعداد زیاد منشعب می شود.

جملاتی از کلمه نایژک

تشخیص التهاب نایژک، یک تشخیص بالینی است و بر مبنای تاریخچه بیمار و معاینه فیزیکی انجام می‌شود. علایم شاخص عبارتند از آبریزش بینی، تندنفسی، سرفه، خس‌خس سینه، کراکل و کشیده شدن پره‌های بینی به همراه استفاده از عضلات فرعی تنفس.

گزارش محتوای نامناسب