کلمه ممتاز به معنای برتر یا برجسته است و در زمینه‌های مختلفی از جمله تحصیلات، کسب و کار و هنر به کار می‌رود. این واژه معمولاً برای توصیف افرادی که در یک زمینه خاص به موفقیت‌های چشمگیری دست پیدا کرده‌اند یا محصولاتی که از کیفیت بالایی برخوردار هستند، استفاده می‌شود. به‌عبارتی، این کلمه نشان‌دهنده سطح بالای کیفیت و ارزش است که در مقایسه با دیگران قرار دارد.
ممتاز
لغت نامه دهخدا
ممتاز. [ م ُ] ( ع ص ) جداشده. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ) ( از منتهی الارب ). || برگزیده و پسندیده. منتخب شده. دارای امتیاز و برتری و بزرگواری. ( از ناظم الاطباء ). برتر. فاضل. افضل. راجح. ارجح. صاحب مزیت. نجیب. مفضل. دارای مزیت. فایق. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). || جدا. مجزا. مشخص
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
فرهنگ فارسی
برگزیده وجداشده، دارای برتری ومزیت
( اسم ) ۱ - برگزیده منتخب ۲ - دارای مزیت برجسته: [... بوزجانی... کریم عهد خویش و ممتاز از جمله اکفا و اقران... ] ( سلجوقنامه ظهیری. چا. خاور. ۱۸ )
مولوی سید امان علی فرزند سید برکت علی نبیره مولوی سراج الدین احمد از شاعران قرن سیزدهم مقیم شهرک فرید پور هند است. در مدرسه دار الاماره کلکته تحصیل کرد. از اوست.
فرهنگ اسم ها
معنی: برتر، برجسته، عالی، خوب، برگزیده، دارای امتیاز، مرغوب، مشخص، جدا، متمایز، ( در قدیم ) مشهور
فرهنگستان زبان و ادب
جملاتی از کلمه ممتاز
سالها با اهل دل همراز بود در مقام جان ودل ممتاز بود
ز دیگر بوستان‌ها، این گلستان بود ممتاز، چون یوسف ز اخوان
بود یک تن ازان میان ممتاز پای تا سر همه کرشمه و ناز
