لغت نامه دهخدا
مضرس. [ م ُ ض َرْ رِ ] ( ع ص ) شیری که بخاید شکار راو فرونبرد. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( آنندراج ). شیری که شکار بخاید و فرونبرد. ( ناظم الاطباء ).
مضرس
مضرس. [ م ُ ض َرْ رِ ] ( ع ص ) شیری که بخاید شکار راو فرونبرد. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( آنندراج ). شیری که شکار بخاید و فرونبرد. ( ناظم الاطباء ).
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
فرهنگ فارسی
(اسم ) ۱ - دندانهدار. ۲ - مبتلی بسختی ومشقت. ۳- سختی دیده آزموده مجرب. ۴ - منقوش به نقش ونگارهایی بصورت دندانه ها.
شیری هک بخاید شکار را و فرو نبرد. شیری که شکار بخاید و فرو نبرد.
ویکی واژه
مبتلی به سختی ومشقت.
سختی دیده، آزموده.
منقوش به نقش ونگارهایی به صورت دندانه.
جمله سازی با مضرس
زیر شکنج زلفش و در شکرین لبش صد فتنه مدغم است و دو صد نکته مضرست