مصائب

در آیین مسیحیت، مصائب که واژه‌ای لاتین به معنای تحمل رنج و مشقت است، به دوره کوتاه واپسین روزهای زندگانی عیسی مسیح اطلاق می‌شود. این دوره شامل حضور ایشان در اورشلیم، شکنجه‌ها و در نهایت مصلوب شدنشان در جُلجُتا است. واقعه مصلوب شدن، از منظر مسیحیان، تفاسیر و تعاریف گوناگونی را به خود دیده و به عنوان عامل رستگاری بشر تلقی می‌گردد. این روایت با ورود مریم به اورشلیم آغاز شده و با بازگشت پیروزمندانه ایشان به شهر، برپایی شام آخر و اجرای آیین عشای ربانی، خونریزی‌ها، رنج در باغ، دستگیری توسط عالمان سنهدرین و مراحل دادرسی پیش از پونتیوس پیلاطس ادامه می‌یابد. شرح این وقایع در بخش‌هایی از انجیل‌های چهارگانه تحت عنوان Passion narratives بیان شده است. در گاه‌شماری عبادی کلیسای کاتولیک، این ایام در هفته مقدس گرامی داشته می‌شود. این هفته با آدینه مصیبت آغاز و پس از یک‌شنبه نخل، نهایتاً به آدینه نیک ختم می‌گردد. شایان ذکر است که واژه مصائب گاه کاربردهای عمومی‌تری یافته و شهدای مسیحیت نیز با واژه لاتین passio مورد اشاره قرار می‌گیرند.