مسلسل یا تیربار، نوعی سلاح گرم تمامخودکار محسوب میشود که قابلیت شلیک پیدرپی و مداوم را دارد. در برخی از ارتشهای جهان، تیربارهایی با کالیبر بیش از ۲۰ میلیمتر تحت عنوان توپ تیربار شناخته میشوند. برخلاف سلاحهای نیمهخودکار که برای هر شلیک نیاز به کشیدن مجدد ماشه دارند، در تیربار ها تا زمانی که ماشه فشرده نگهداشته شود، عملیات شلیک ادامه خواهد یافت.
از نظر ابعاد و کاربرد به دستههای سبک، متوسط (نیمهسنگین) و سنگین تقسیمبندی میشوند. همچنین، آنها از لحاظ نوع استفاده به دو گروه اصلی مسلسلهای دستی (مانند یوزی و اِمپی۵) که کوچک و سبک بوده و معمولاً از فشنگهای اسلحه کمری استفاده میکنند، و تیربارها که معمولاً بر روی دوپایه یا خودروهای جنگی نصب میشوند، تفکیک میگردند. تیربارها نیز خود بر اساس وزن، اندازه و کالیبر به انواع سبک (مانند اِفاِن مینیمی با فشنگ ۵٫۵۶x۴۵ میلیمتر)، متوسط (مانند پیکا و اِمژ۳ با فشنگ ۷٫۶۲x۵۱ میلیمتر) و سنگین (مانند دوشکا با فشنگ ۱۲٫۷ میلیمتر یا بالاتر) تقسیم میشوند.
بر اساس تعریف راهبردی ارتش ایالات متحده، تمایز اصلی بین تفنگ اتوماتیک و تیربار در شیوهٔ بهکارگیری آنهاست؛ تفنگ بهعنوان سلاح فردی شناخته میشود، درحالیکه استفاده از تیربار معمولاً به حداقل دو نفر نیاز دارد. با این تعریف، برخی نمونهها مانند اِم۲۴۹ (نسخهٔ آمریکایی تیربار سبک اِفاِن مینیمی) قابلیت کاربرد در هر دو نقش تفنگ اتوماتیک و تیربار سبک را دارا هستند. نخستین توپ مسلسل توسط ریچارد گاتلینگ در آمریکا و نخستین مسلسل گلولهانداز توسط هیرام ماکسیم در بریتانیا ساخته شد.