واژه مراحم در زبان فارسی به معنای رحمت‌ها یا نعمت‌ها است و به نوعی به احسان و کمک‌هایی اشاره دارد که از سوی افراد یا خداوند به دیگران ارائه می‌شود. این واژه به صورت جمع به کار می‌رود و در متون دینی و ادبی به ویژگی‌های مثبت و مهربانیها اشاره دارد.
ریشه لغوی
مراحم از ریشه رحمت مشتق شده است. رحمت به معنای مهربانی، لطف و احسان است و در فرهنگ اسلامی، به عنوان یکی از صفات بارز خداوند مورد تأکید قرار دارد. خداوند در قرآن کریم خود را به عنوان رحمان و رحیم معرفی کرده است، که نشان‌دهنده رحمت و مهربانی بی‌پایان او نسبت به مخلوقاتش است.
کاربرد
واژه مراحم در متون ادبی و مذهبی به کار می‌رود و به بیان نعمت‌ها و برکات الهی اشاره دارد. این واژه همچنین می‌تواند به رفتارهای مهربانانه انسان‌ها نسبت به یکدیگر اشاره داشته باشد، به ویژه در زمینه کمک به نیازمندان و آسیب‌دیدگان.
