مائده

کلمه مائده به معنای سفره‌ای است که بر روی آن غذا گذاشته می‌شود. این واژه به‌ویژه در متون دینی به سفره‌ای اشاره دارد که نعمت‌ها و غذاهای فراوانی بر آن قرار دارد.

نام سوره‌ای در قرآن

مائده نام پنجمین سوره‌ از قرآن کریم است که در جزء شش قرار دارد. این سوره مدنی است و شامل ۱۲۰ آیه می‌باشد. این سوره به موضوعات مختلفی از جمله احکام و قوانین اسلامی، حلال و حرام، و نیز داستان‌های انبیاء و امم گذشته می‌پردازد. یکی از آیات مهم این سوره آیه ۳ آن است که به تعیین حلال و حرام‌ها و تکمیل دین اسلام اشاره دارد. این سوره همچنین به تأکید بر اصول اخلاقی و اجتماعی، و روابط مسلمانان با دیگر ادیان و اقوام می‌پردازد.

نام دخترانه

مائده به عنوان یک نام دخترانه در فرهنگ فارسی و عربی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این نام به علت معانی مثبت و زیبایی که دارد، محبوبیت دارد. به‌ویژه در بین خانواده‌های مسلمان، نام‌گذاری دختران به این نام به دلیل ارتباط آن با سوره مائده و مفاهیم نیکو و الهی آن رایج است.

تصویر معنی مائده

لغت نامه دهخدا

( مائدة ) مائدة. [ ءِ دَ ] ( ع اِ ) ( از «م ی د» ) خوانی که بر وی طعام باشد. ج، مائدات و موائد. ( ازاقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). خوان آراسته. ( ترجمان القرآن ). خوان آراسته به طعام، فاذا لم یکن علیه طعام فهی خوان. ( منتهی الارب ). خوان پر از طعام و نعمت. ( آنندراج ) ( غیاث ): اذ قال الحواریون یا عیسی ابن مریم هل یستطیع ربک ان ینزل علینا مائدة من السماء... ( قرآن 112/5 ).

فرهنگ عمید

۱. خوان به طعام آراسته، خوان.
۲. خوردنی، طعام.
۳. پنجمین سورۀ قرآن کریم، مدنی، دارای ۱۷۶ آیه، العقود، مُنقذه.

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱- خوردنی. ۲- خوانی که بر آن طعام باشد. یا مائد. خرگهی. نعیم بهشتی نعیم آسمانی.یا مائد. مسیح. روایت کنند که تا مدتی هر روز بوسیل. ابر خوانی برعیسی ع نازل میشد و در آن ماهیی بود بریان بی خار که روغن ازو می چکید. نزدیک سر آن نمک و متصل به دم آن سرکه و بر حوالی خوان انواع تره ها چیده بود و پنج گرده نان بر یکی روغن زیتون بردیگری عسل برسوم روغن زرد برچهارم پنیر و بر پنجم قدید ( گوشت بریان ) بود.
سوره پنجمین از قر آن کریم مدنیه

فرهنگ اسم ها

اسم: مائده (دختر) (عربی) (مذهبی و قرآنی) (تلفظ: mā’ede) (فارسی: مائده) (انگلیسی: maede)
معنی: نام پنجمین سوره از قرآن مجید، خوردنی، سفره ای که بر آن غذا می گذارند، ( مؤنث مائد )، طعام، ( اَعلام ) سوره ی پنجم از قرآن کریم، دارای صد و بیست آیه، سفره، سفره آسمانی، نام سوره ای در قرآن کریم

جملاتی از کلمه مائده

ریشه اندیشه‌های مائده‌های زمینی را در کتاب مقدس و نوشته‌های نیچه فیلسوف و شاعر شهیر آلمانی باید جست. نشانه‌هایی از تأثیر ادبیات مشرق زمین نیز در آن دیده می‌شود.

آیه ۵۵ از سوره مائده در کتابهای حدیثی و تفاسیر شیعی به نام آیه ولایت شهرت یافته‌است که علت این نامگذاری وجود کلمه "ولیّکم" در این آیه دانسته شده‌است. دردانشنامه امام رضا چنین آمده‌است که امام هشتم شیعیان علی بن موسی الرضا این آیه را با نام ولایت خوانده و مصداق آن را علی بن ابیطالب دانسته‌است.

محاربه، جرمی است در فقه و حقوق اسلامی به‌معنای سلاح کشیدن به روی مردم، به قصد ترساندن آنان. از دیدگاه قرآن کسی که با دزدی بر سر گردنه‌های بیرون از شهر یا داخل شهر با تهدید اسلحه، مردم را بترساند و به جان و مال آنها تجاوز کند، مانند این است که با خدا و رسول خدا به جنگ برخاسته است. مجازات محاربه جزء حدود است و در قرآن، در آیه ۳۳ سورهٔ مائده، بیان شده است.