مؤذن یکی از شخصیت‌های مهم و مورد احترام در جوامع اسلامی است. او به عنوان فردی که اذان را به‌صوتی دلنشین و زیبا اعلام می‌کند، وظیفه دارد تا مسلمانان را برای ادای نماز فراخواند. این عمل، نه تنها نشانه‌ای از ارادت به خداوند است، بلکه نماد وحدت و همبستگی مسلمانان نیز به شمار می‌رود. مؤذن با صدای خود، فضایی معنوی و آرامش‌بخش ایجاد می‌کند که مردم را به یاد خدا و عبادت می‌اندازد. در طول تاریخ، این نقش همواره مورد توجه بوده و مؤذنان با صداقت و دیانت خود، در نشر پیام دین و دعوت به نماز نقش بسزایی ایفا کرده‌اند. اذان، به‌عنوان دعوتی برای جمع شدن در کنار یکدیگر، همواره در دل مسلمانان جایگاه ویژه‌ای دارد. مؤذنان به‌عنوان نمایندگان جامعه، با صدای رسا و دلنشین خود، احساس تعلق و همبستگی را در بین مردم تقویت می‌کنند و به این ترتیب، فرهنگ و دین اسلام را زنده نگه‌می‌دارند.
مؤذن
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
دانشنامه اسلامی
کلمه عربی «مؤذّن» اسم فاعل ثلاثی مزید از ماده «ا-ذ-ن» در لغت به معنای کسی است که مطلبی را آشکارا اعلام کند. در قرآن کریم کلمه «مؤذّن» به همین معنا(=لغوی) به کار رفته است: «وَ نادی أَصْحابُ الْجَنَّةِ أَصْحابَ النَّارِ أَنْ قَدْ وَجَدْنا ما وَعَدَنا رَبُّنا حَقًّا فَهَلْ وَجَدْتُمْ ما وَعَدَ رَبُّکُمْ حَقًّا قالُوا نَعَمْ فَأَذَّنَ مُؤَذِّنٌ بَیْنَهُمْ أَنْ لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَی الظَّالِمِینَ»(اعراف ۴۴) از سیبویه، ادیب و لغت شناس مشهور زبان عربی نقل کرده اند که اذان به معنای اعلام مطلبی با صدای بلند است. در اصطلاح اسلامی، مؤذّن کسی است که در اول وقت مخصوص نمازهای یومیه، اذان می گوید و مردم را از فرارسیدن وقت نماز آگاه می کند.
بلال حبشی، ابومحذوره و عمرو بن ام مکتوم را از مؤذنان پیامبر اسلام (ص) شمرده اند. بنابر روایات شیعه، وقتی پیامبر به معراج رفت، نخستین بار جبرئیل اذان گفت و چون پیامبر از معراج بازگشت، به علی(ع) فرمان داد تا به بلال اذان بیاموزد و بلال نخستین مؤذن اسلام است. در منابع اسماعیلیه نیز همین ماجرا با اندک اختلافی نقل شده است.
[ویکی الکتاب] معنی مُؤَذِّنٌ: ندا دهنده
ریشه کلمه:
اذن (۱۰۲ بار)
ویکی واژه
جملاتی از کلمه مؤذن
مؤذن چند خوانی در نمازم چه می خواهی ز چون من بت پرستی
فراز سرو بن بنشسته قمری بسان مؤذنی بر بام مأذن
