قشنگی

قشنگی

قشنگی به معنای زیبایی، دلنشینی و جذابیت است و معمولاً برای توصیف ویژگی‌های ظاهری، رفتار یا هنر به کار می‌رود که حس خوشایند و رضایت‌بخش ایجاد می‌کنند. این کلمه نشان‌دهنده ویژگی‌هایی است که توجه انسان را جلب کرده و احساس خوشایندی به او منتقل می‌کند.

قشنگی می‌تواند به شکل فیزیکی، مانند ظاهر یک فرد، طبیعت یا اثر هنری باشد، یا به صورت حسی و اخلاقی، مانند رفتار نیکو و مهربانی. تجربه قشنگی باعث ایجاد رضایت و لذت در انسان می‌شود و در زندگی روزمره تأثیر مثبتی بر روحیه و روابط اجتماعی دارد.

در جوامع مختلف، قشنگی معیارهای خاصی دارد و با فرهنگ، هنر و اخلاق مرتبط است. این واژه در ادبیات و گفتار برای تأکید بر زیبایی و جذابیت به کار می‌رود و نقش مهمی در بیان احساسات، تحسین و ارزش‌گذاری به افراد، اشیاء یا رفتارها دارد.

لغت نامه دهخدا

قشنگی. [ ق َ ش َ ] ( حامص ) زیب. زیبائی. جمال.

فرهنگ فارسی

زیبایی نیکویی.

جمله سازی با قشنگی

بشنو که لطیفۀ قشنگی است این است حقیقت اصلِ معنیش
دُم و یالش را از بهر قشنگی دو سه بار به حنا گیرم و گلناریِ گلنار کنم
از بهر تو ای نگار بنگی گویم غزلی بدین قشنگی
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تاروت فال تاروت فال کارت فال کارت فال چای فال چای فال لنورماند فال لنورماند