فلسی

مفلسی را شاهدی چون پادشاهی میهمان بیدلی را دلبری همچون گلستان در کنار

در خراباتم سعیدا دید هشیاری و گفت با وجود مفلسی‌ها معتبر می‌بینمت

ز عشق با جگری سوخته بود فانی چو مفلسی که در آتش جگر کباب افکند

گرچه گناهکار...مفلسیم در پیش رحمت تو چه سنجد گناه ما

فلسی شمر ممالک این سبز بارگاه صفری شمر فذالک این تیره خاکدان

جامی بخر به جانی ور زانک مفلسی بفروش خویش را که خریدار می‌رسد