فضای

هوای صبح و نسیم بهار و نالهٔ مرغ فضای باغ و تماشای راغ و سیر چمن

از عرش بر گذشت سریر فضایلش آخر ببین که پایه دانش کجا رسید

گرفتم زلف سنبل را در آغوش فضای لانه را کردم فراموش

گفت آوخ این دم و این دود چیست این فضای نوبهارآلود چیست

جهان ز حیرت حسن تو نقش دیوارست فضای دهر به عهد تو کُنج تنهایی‌ست