کلمه فرانکلین در دوران قرون وسطی در انگلستان به نوعی زمیندار اطلاق میشد که بین شوالیهها و خرده مالکان قرار میگرفت. این زمینداران، که اغلب از طبقههای متوسط جامعه بودند، نه در ردیف اشرافیت قرار داشتند و نه جزء طبقات پایینتر. در واقع، فرانکلینها به کسانی گفته میشدند که آزادانه مالک زمین بودند اما از حقوق و امتیازات اشراف برخوردار نمیشدند. این طبقه اجتماعی در قرون ۱۴ و ۱۵ میلادی وجود داشت و نقشی میانرده در جامعه ایفا میکرد.
این واژه همچنین به بنیامین فرانکلین، یکی از شخصیتهای برجسته تاریخ آمریکا و جهان، اشاره دارد. وی در ۱۷ ژانویه ۱۷۰۶ در بستن، ماساچوست به دنیا آمد. او یکی از بنیانگذاران ایالات متحده آمریکا و یک شخصیت علمی، سیاسی و فرهنگی بینظیر بود. او نه تنها یک سیاستمدار، نویسنده و فیلسوف بود، بلکه در زمینههای مختلفی چون برقشناسی، چاپ و روزنامهنگاری نیز دستاوردهای زیادی داشت. زندگی او به عنوان یک نمونه از تلاش برای ارتقای دانش، اندیشه و بهبود شرایط انسانی شناخته میشود.
فرانکلین به دلیل نبوغ و سادگیاش شناخته شده است. در دوران جوانی، او به عنوان یک چاپچی در کارگاه چاپخانه مشغول به کار شد و با خواندن کتابهای مختلف توانست خود را در عرصه علمی رشد دهد. یکی از ویژگیهای برجسته وی، زندگی ساده و اخلاقی او بود که در کنار هوش و استعدادش، باعث شد به عنوان یک الگوی انسانی در تاریخ شناخته شود. او تأثیرات زیادی در ترویج علم و اخلاق انسانی گذاشت و به عنوان یکی از مهمترین شخصیتهای عصر روشنگری شناخته میشود.