عفیف

عفیف. [ ع َ ] ( ع ص ) پارسا. ( منتهی الارب ). مرد پارسا و پرهیزگار از حرام. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ). پارسا و پرهیزگار. ( دهار ). کسی که عفت پیشه دارد. ( فرهنگ فارسی معین ) ( از اقرب الموارد ). پاکدامن. ( دستور اللغة ). خویشتن دار. خوددار. آبرومند.باعفت. عَف ج، أعفّاء. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ): به کمتر زله ای عقوبات عفیف کردی. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 368 ).
- عفیف الطعمه؛ حلال خوار. ( یادداشت به خط دهخدا ).
عفیف. [ ع ُ ف َ ] ( اِخ ) از اعلام است. ( از منتهی الارب ).
عفیف.[ ع ُ ف َ ی ی ِ ] ( ع ص مصغر ) مصغر عَفیف است و آن نام چند تن باشد. ( از منتهی الارب ). رجوع به عَفیف شود.

(عَ ) [ ع. ] (ص. ) پرهیزگار، پاکدامن.

کسی که از کار بد و حرام خودداری می کند، پرهیزکار، پارسا، پاکدامن.

پرهیزکار، پارسا، پاکدامن، کسی که ازکاربدوحرام خودداری کند
( صفت ) کسی که عفت پیشه دارد پارسا پرهیزگار پاکدامن.
پارسا مرد پارسا و پرهیزگار از حرام

اسم: عفیف (پسر، دختر) (عربی) (تلفظ: afif) (فارسی: عفيف) (انگلیسی: afif)
معنی: پای بند به اصول اخلاقی، پارسا و پرهیزکار، دارای عفت، ( عفت، به علاوه پای بند به اصول اخلاقی، پرهیزکار، پارسا

عفیف (شهر). عفیف ( شهر ) ( به عربی: محافظة عفیف ) یک شهر در عربستان سعودی است که در نجد واقع شده است.
عفیف ۳۹٬۵۸۱ نفر جمعیت دارد.

پرهیزگار، پاکدامن.

💡 آن زن که عفیف و بی‌کمال است ز آن عالمه لوند بهتر

💡 عفیف دین در ازه، دعا همیگویم اگر چه ما را از وی گله است صد خروار

💡 مردی به دیگری گفت: ای پسر بدکاره! وی پاسخ داد: ای پسر عفیفه، دروغ گوی تا دروغ گویم.

💡 مردان، از آن جهت که خدا بعضی را بر بعضی برتری داده‌است، و از آن جهت که از مال خود نفقه می‌دهند، بر زنان تسلط دارند. پس زنان شایسته، فرمانبردارند و در غیبت شوی عفیفند و فرمان خدای را نگاه می‌دارند. و آن زنان را که از نافرمانیشان بیم دارید، اندرز دهید و از خوابگاهشان دوری کنید و بزنیدشان. اگر فرمانبرداری کردند، از آن پس دیگر راه بیداد پیش مگیرید. و خدا بلندپایه و بزرگ است.

💡 نیزعفیف و نیکو دین بود. آن چنان که آواز نمی خواند، و جز به روزهائی که از نماز خواندن معذور بود، شراب نمی آشامید.

💡 عفیفه‌ای که زدنیا به سوی عقبی رفت شفیع شاه جهان باد تا به یوم‌الدین

💡 آخر به چه عیب می‌گریزند از او از عیب عفیف است و گناهش اینست

💡 اگر دوستی گزیدی، بزرگی را که کریم و عفیف و باحیا بود بگزین آنچنانکه هر چرا تو بپذیری، بپذیرد و آنچرا را رد کنی، مردود دارد.