عذول

لغت نامه دهخدا

عذول. [ ع َ ] ( ع ص ) ملامت کننده. ( آنندراج ). بسیار سرزنش کننده مردم را. ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ معین

(عَ ) [ ع. ] (ص فا. )عیب جو و سرزنش - کننده.

ویکی واژه

عیب جو و سرزنش - کننده.

جمله سازی با عذول

💡 بکی العذول علی ماجری لاجفانی رفیق غافل از این ماجرا چه غم دارد

💡 روبرو می‌نگرم وقت ملامت بعذول که دران خال نگر یک نظر ای جان عمو

💡 قل للعذول ویلک عنی و لا تلم ما قلت مادریت ولم تدر ما تقول

💡 تعالوا نطب عیشا و نرتع عادة و ان لم یکن عیش العذول یطیب

💡 گر غایبی تو هر چه ملامت کشم رواست وانجا که حاضری که دهد گوش بر عذول