عدت

آن را که عون و عصمت ایزد مدد کند افلاک جمله عدت و اجرام لشکر است

آزافزونخوار پیشی خواه بیشی جوی هست عدت صد ساله از وجود تو فاضل یافته

ملازم دولت پیرش مساعدت بخت برنایش مناظر اختر سعدش مربّی لطف یزدانش

جعدت که گزیده ست، لبت را که گزیده ست؟ پیش که نشستی شب و مهمان که بودی؟

مار کردار است زلفت زان قِبَل شد پیچ پیچ کژدم‌آیین است جعدت زین سبب شد بند بند

بلای تافته جعدت بسست بر دل خلق متاب زلف و دگر بر بلا بلا مفزای