طوفان

طوفان

طوفان به طور کلی به معنای یک پدیده طبیعی است که شامل وزش بادهای شدید و معمولاً همراه با بارش باران یا برف می‌باشد. آن‌ها می‌توانند شدت و نوع‌های مختلفی داشته باشند و به طور کلی به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند: طوفان‌های جوی که شامل رعد و برق، گرد و غبار و باران هستند و به دلیل تغییرات جوی و ناهمواری‌های هوا به وجود می‌آیند و می‌توانند باعث خسارت‌های زیادی شوند. طوفان‌های دریایی که می‌توانند بر روی دریاها و اقیانوس‌ها شکل بگیرند و به خشکی‌ها آسیب جدی برسانند. این نوع با وزش بادهای بسیار شدید و امواج بزرگ همراه هستند.

عنوان اسم پسرانه

طوفان به عنوان یک اسم پسرانه در فرهنگ‌های فارسی‌زبان استفاده می‌شود. این اسم به معنای قدرت، شدت و انرژی است و به فردی اشاره دارد که ممکن است دارای شخصیت قوی و تأثیرگذار باشد. این اسم می‌تواند احساساتی مانند قدرت و شجاعت را تداعی کند و به ویژه برای والدینی که به دنبال نامی با بار معنایی قوی و پرشور برای پسرشان هستند، جذاب است.

لغت نامه دهخدا

طوفان. ( ع اِ )انقلاب سخت هوا. || باران سخت. ( منتهی الارب ) ( منتخب اللغات ). باران که همه جا رسد. ( مهذب الاسماء ). || آب بسیار که همه را بپوشد. ( منتهی الارب ). آب که همه چیز را فراگیرد. آب که از زمین برآید و همه را غرق کند. سیل غرق کننده. ( منتخب اللغات ). سیل یا آب که از زمین برآید و همه را غرق کند. و منه: فاخذهم الطوفان و قیل الغرق و قیل کثرة الماء و قیل العذاب. ( منتهی الارب ). || هر چیز بسیار که احاطه کند تمام جماعت را. ( منتهی الارب ). هر چیزی که بسیار و غالب باشد و همه را فروگیرد. ( منتخب اللغات ). هر چیز بسیار و غالب باشد و همه را فروگیرد، چون طوفان باد و طوفان آتش و غیر آن. ( آنندراج ). شدت باد تند. ( غیاث ): طوفان دریا؛ آشوب آن

فرهنگ معین

[ معر. ] (اِ. ) ۱ - باران فراوان و شدید. ۲ - باد سخت. ۳ - هر چیز شدید و بسیار.

فرهنگ عمید

۱. (هواشناسی ) جریان شدید هوا، باد سخت و تند.
۲. [مجاز] هر نوع اتفاق ناخوشایند.
۳. [مجاز] همهمه.
۴. [قدیمی] آب فراوان یا سیل شدید که ناگهان مساحت زیادی از زمین را فراگیرد و غرق کند.

فرهنگ فارسی

وجود طوفانی عالمگیر در داستانهای بسیاری از ملل قدیم آمده. اقوامی مانند سومریان و بابلیان در این باب روایاتی داشته اند که بعدها در تورات منعکس گردیده: یکی از مشهورترین روایتها در باب طوفان [ طوفان نوح ] است که در سفر پیدایش ( تورات ) آمده. طبق این روایت اراده الهی بر آن قرار گرفت که بشر را - که گناهکار بود نابود کند. پیش از حدوث طوفان بنوح امر شد تا کشتیی بسازد و خود با ۸ تن از کسانش و از هر جانور یک جفت در آن نشینند. طوفان بر پا شد و ۱۵٠ روز آب از زمین و آسمان جاری بود تا از قله کوهها در گذشت. همه مردمان و جانوران - جز آنها که در کشتی نوح بودند - هلاک شدند. عاقبت طوفان آرام یافت و آبها خشک شد و کشتی نوح بر یکی از قله های جودی ( آرارات ) قرار گرفت. نوح کلاغی را از کشتی رها کرد که بازنگشت و سپس کبوتری را فرستاد و او با برگ سبزی از درخت زیتون مراجعت کرد. نوح دریافت که طوفان بپایان رسیده و بخشکی در آمدند. همین داستان با اندک تفاوتی در قر آن مجید آمده. از سوی دیگر اقوام هند و اروپایی نیز درین باب روایاتی دارند. داستان [ دوکالسیون ] شکل شاعرانه ایست از این قصه و او در اساطیر یونانی معادل نوح است در روایات سامی. در داستانهای هندی [ مانو ] جای نوح را میگیرد و بعنایت رب النوع [ ویشنو ] رهایی می یابد. اما در داستانهای ایران باستان آنچه قصه طوفان را بخاطر میاورد داستان [ چم و باغ ور] است این داستان که در فر گرددوم و ندیداد بتفصیل نقل شده نظیر [ طوفان بابل ] بشمار می آید اما تفاوتی که با آن دارد درین نکته است که در داستان جم بجای طوفان و باران از سرما و زمستان صحبت شده و بجای کشتی جم باغی آراسته میسازد جانوران و گیاهان و مردم را در آن باغ که [ ور] نام دارد از گزند سرما و زمستان محفوظ میدارد.
( اسم ) ۱ - باران سخت. ۲ - آب بسیار که همه رابپوشد و غرق کند. ۳ - باد شدید و ناگهانی که موجی خسارت و خرابی بسیار ابنیه و ساختمان ها شود و سبب تشکیل امواج سهمگین و مخرب گردد و خطر عظیمی جهت کشتی ها دارد. ۴ - هر چیز بسیار که همه را فرا گیرد مانند طوفان آتش طوفان باد.
طوف گرد و پیرامون کعبه گشتن

فرهنگ اسم ها

اسم: طوفان (پسر) (عربی، آرامی) (طبیعت، مذهبی و قرآنی) (تلفظ: tufān) (فارسی: طوفان) (انگلیسی: tufan)
معنی: جریان هوای بسیار شدید، ( به مجاز ) غوغا، هیاهو، ( = توفان )، جریان هوای بسیار شدید و معمولاً همراه با بارش باران، برف، تگرگ یا رعد و برق، ( درقدیم ) آب بسیار چنان که همه جا را فرا بگیرد، سیل، ن، ک، توفان، ( درقدیم ) آب بسیار چنان که همه جا را، معرب از آرامی، هیاهو و غوغا

دانشنامه آزاد فارسی

نشریۀ سیاسی، خبری، چاپ تهران. به صاحب امتیازی محمد فرخی یزدی و مدیرمسئولی موسوی زاده، از فاصلۀ ۱۳۰۰ تا ۱۳۰۷ش، سه شماره در هفته و جمعاً ۱۲۳ شماره منتشر شده است. نشریه ای انقلابی بود و به طرفداری از کارگران منتشر می شده است. در طول مدت انتشار، بیش از ۱۵ بار توقیف شد. مقاله های تند آن، به قلم فرخی یزدی، در انتقاد به مسائل سیاسی داخلی و خارجی بوده است.

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی طُّوفَانَ: طوفان (هر حادثهای است که انسان را احاطه کند، و لیکن بیشتر متعارف شده که در آب بسیار زیاد استعمال شود. و در مجمع البحرین میگوید: این کلمه به معنای سیلی است که زمین را در خود غرق کند، و اصل آن، ماده طوف است که به معنای طواف و دور زدن میباشد. )
معنی قَاصِفاً: بادی کشنده در دریا - طوفان دریایی
معنی حَاصِباً: بادی است که سنگریزهها را از جای بکند - باد کشندهای که در بیابان برخیزد - طوفان بیابانی
تکرار در قرآن: ۲(بار)
«طوفان» از مادّه «طوف» (بر وزن خوف) به معنای موجود گردنده و طواف کننده است; سپس به هر حادثه ای که انسان را احاطه کند، طوفان گفته شده. ولی در لغت عرب، بیشتر به سیلاب ها و امواج گردنده و کوبنده ای گفته می شود که خانه ها را ویران می کند و درختان را از ریشه برمی کند (اگر چه در زبان فارسی امروز، طوفان، بیشتر به بادهای شدید و کوبنده اطلاق می گردد).
هر حادثه محیط به انسان ولی در آبی که به حد اعلای کثرت رسیده، متعارف شده است زیرا طوفانی که قوم نوح را فرا گرفت آب بود (مفردات) لذا است که آن در اقرب الموارد: باران شدید، آب غالب که هر چیز را فرا می‏گیرد شدت تاریکی شب، مرگ عمومی، قتل عام، سیل غرق کننده و... آمده است قول مجمع میز نظیر اقرب است.. غرض از طوفان طغیان آب و طوفان حضرت نوح علیه السلام است درباره این طوفان در «نوح» صحبت خواهد شد. * مراد از طوفانی که فرعونیان را گرفت چیست؟ آن را سیل، مرگ عمومی، طاعون، آبله: گفته‏اند در المنار از عایشه از رسول خدا صلی اللّه علیه و آله و سلم نقل شده که مراد از طوفان مرگ است و گوید: حدیث عایشه ضعیف است و با آن قول مخالف لغت ثابت نمی‏شود نگارنده گوید: ما بعد آیه صریح است در اینکه پس از بلیّه پیش موسی آمده خواهش دعا می‏کردند آن مرگ چگونه جمع می‏شود؟ ظاهراً مراد از طوفان آب و سیل باشد چنانکه قول اول است در مجمع در روایتی که از صادقین علیهما السلام نیز نقل شده آن را آب فرموده‏اند که دیار و مساکن فرعونیان را خراب کرد تا به بیابان پناه برده چادرها به پا داشتند. در تورات فعلی سفر خروج باب نهم آن را تگرگ توأم با رعد و اتش گفته است که بر مصریان بارید تا به موسی الحاح کردند در اثر دعای موسی آن بلا رفع شد. در این باره به (ضفدع - جراد - تسع) مراجعه شود. لفظ طوفان فقط دو بار در قرآن مجید آمده است.
[ویکی فقه] طوفان (قرآن). طوفان در لغت آبى است که همه جا را فراگیرد و یا باران بسیارى است که از کثرتش غرق شوند،
••• نیایش خالصانه انسان به درگاه الهى، هنگام طوفانى شدن دریا:... وَ جاءَهُمُ الْمَوْجُ مِنْ کُلِّ مَکانٍ وَ ظَنُّوا أَنَّهُمْ أُحِیطَ بِهِمْ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ.... 
یونس/سوره۱۰، آیه۲۲. 
••• عذاب نازل شده بر فرعونیان، به صورت طوفان، از آیات الهى:وَ لَقَدْ أَخَذْنا آلَ فِرْعَوْنَ... فَأَرْسَلْنا عَلَیْهِمُ الطُّوفانَ... آیاتٍ مُفَصَّلاتٍ.... 
اعراف/سوره۷، آیه۱۳۰. 
••• کشتیهاى بادبانى، آسیب پذیر در برابر طوفان دریا:۱.... إِذا کُنْتُمْ فِی الْفُلْکِ وَ جَرَیْنَ بِهِمْ بِرِیحٍ طَیِّبَةٍ وَ فَرِحُوا بِها جاءَتْها رِیحٌ عاصِفٌ وَ جاءَهُمُ الْمَوْجُ مِنْ کُلِّ مَکانٍ وَ ظَنُّوا أَنَّهُمْ أُحِیطَ بِهِمْ.... 
یونس/سوره۱۰، آیه۲۲. 

جمله سازی با طوفان

نزد طوفان سرشکش بین که ابر نوبهار از حیا آب دهن بر روی عمان افکند
بسان طوفان از که برآمدند و لیک بخاست بر ز می از خون حلقشان طوفان
به هر طوفانی از جا در نیاید لنگر عاشق شمارد داغ، خورشید قیامت را سر عاشق
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال زندگی فال زندگی فال میلادی فال میلادی فال شیخ بهایی فال شیخ بهایی فال تاروت فال تاروت