شهریور

در اوستا خشثروئیریه یعنی کشور منتخب یا پادشاهی برگزیده و نیز در فرس هخامنشی و سانسکریت بمعنی کشور است. همین واژه است که در فارسی شهر شده است و بجای بلده عربی بکار رود. این ترکیب بارها در اوستا بمعنی بهشت یا کشور آسمانی اهورمزدا آمده. و نیز نام امشاسپندی است که نگهبانی ششمین ماه سال و چهارمین روز ماه بدو سپرده شده، وی در جهان برین نماینده پادشاهی ایزدی و فر و اقتدار خداوندی است و در جهان مادی پاسبان فلزات می باشد. در کتاب الازمنة و الامکنه تألیف امام ابوعلی مرزوقی اصفهانی ( متوفی 478 هَ. ق. ) بجای شهریور، شهریر آمده. ( التفهیم چ همایی ). و فردوسی طوسی نیز شهریر آورده و ابوریحان بیرونی در فهرست روزهای ایرانی نام این روز را «شهریور» و در سغدی «خستشور» و در خوارزمی «اخشریوری » یاد کرده است. ( از حاشیه برهان چ معین ). جزء دوم واژه شهریور که «وئیریه » باشد صفت است بمعنی برگزیدن و برتری دادن و گرویدن. و در واژه فروردین به «ور» بمعنی پوشاندن و نگهداری کردن و پناه بخشیدن برمیخوریم، این «ور» دوم در اوستا در فرس هخامنشی بمعنی برگزیدن و گرویدن است و خشثروئیریه = شهریور یعنی کشور برگزیده یا پادشاهی برگزیده است. و مکرر در اوستااین واژه بمعنی بهشت یا کشور آسمانی اهورمزدا گرفته شده. شهریور نماینده پادشاهی و توانائی مینوی آفریدگار است. در این گیتی نگهبانی فلزات با این امشاسپند است. ( از فرهنگ ایران باستان صص 60 - 62 ). و نیز رجوع به مزدیسنا ص 162، 501 شود. || ( اِ ) نام ماه شمسی و آن مدت ماندن آفتاب در برج سنبله است به اندک تفاوت. ( غیاث ). نام ماه ششم باشد از سال شمسی و آن بودن آفتاب است در برج سنبله. ( از برهان ) ( ازجهانگیری ). نام ماه ششم فارسی و ماه سیوم تابستان مطابق سنبله عرب و آب سریانی و آن 31 روز است. اوغُطُس رومی ( اوت ) از دهم مرداد تا دهم شهریور است. ( یادداشت مؤلف ):