شعاعی

شعاعی به معنای مرتبط با شعاع است، یعنی فاصله خط مستقیم از مرکز یک دایره یا کره تا محیط آن. این واژه در علوم مختلف مانند ریاضیات، فیزیک و مهندسی برای توصیف اندازه‌گیری‌ها یا جهت‌ها استفاده می‌شود.

در ریاضیات و هندسه، شعاعی معمولاً به طول خطی اشاره دارد که مرکز دایره یا کره را به محیط آن متصل می‌کند. در فیزیک و مهندسی، این اصطلاح برای جهت حرکت، نیروی شعاعی یا جریان‌هایی که از مرکز به سمت بیرون یا بالعکس حرکت می‌کنند به کار می‌رود.

درک این مفهوم برای تحلیل ساختارها، محاسبه مساحت و حجم و بررسی نیروها ضروری است. همچنین، ویژگی‌های شعاعی در طراحی مکانیکی، شیمی و حتی توزیع نور و انرژی نقش حیاتی دارند و پایه‌ای برای بسیاری از محاسبات و طراحی‌ها محسوب می‌شوند.

لغت نامه دهخدا

شعاعی. [ ش ُ ] ( ص نسبی ) شُعاعی. منسوب به شعاع. ( از ناظم الاطباء ). رجوع به شعاع و شعاعیة شود.

جمله سازی با شعاعی

خطوط شعاعی از آن بارگاه کشد میل در دیده مهر و ماه
خورشید گر نه‌ کور شد از شرم رای تو دارد چرا ز خط شعاعی به‌ کف عصا
چون تو بابی آن مدینهٔ علم را چون شعاعی آفتاب حلم را