شانه‌ای

شانه ای. [ ن َ / ن ِ ] ( ص نسبی ) ( برگ مرکب... ) نام برگچه هایی است که در دو طرف دُم برگ اصلی و در امتداد و موازات آن قرارگیرند. چون: برگ گل سرخ و اقاقیا و گردو و غیره و بطور کلی نباتات تیره نخود و قسمتی از نباتات تیره گل سرخ دارای برگهای مرکب شانه ای میباشند. تعداد برگچه های آنها در گونه های مختلف متفاوت میباشد و در بعضی از گونه ها به یک و یا یک زوج تقلیل می یابد و برگهای مرکب شانه ای نیز ممکن است به برگهای مرکب جزء تقسیم گردند مانند انواع اکاسیا و جغجغه و شب خسب و غیره. این قبیل برگها را دوشانه ای مینامند. ( از گیاه شناسی ثابتی ص 252 ).

{pinnate} [زیست شناسی- علوم گیاهی] ویژگی بخش یا اندامی با ظاهر یا ساختاری شبیه به پر در گیاهان

ویژگی بخش یا اندامی با ظاهر یا ساختاری شبیه به پر در گیاهان.

💡 ای داده خاموشانه‌ای ما را تو از پیمانه‌ای هر لحظه نوافسانه‌ای در خامشی شد نعره زن

💡 ندارد موی مجنون شانه‌ای غیر از پریشانی چه امکانست بیدل جمع‌ گردم دفتر عشقم

💡 از نزول غم نمی‌شد خانه یک دل خراب گر به قدر درد و غم کاشانه‌ای می‌داشتم

💡 رقیب محرم و محروم بنده پیش دو زلفت چه دم ز عشق زنم قدر شانه‌ای که ندارم

💡 گه سنگ بوسدش کف پا گاه شانه زلف مسکین منم که کمترم از سنگ و شانه‌ای