حادثه به معنای سانحه، تصادف یا برخورد، به یک رویداد خارجی مشخص و قابل شناسایی اطلاق می‌شود که به طور ناگهانی و غیرقابل پیش‌بینی، در زمان و مکان خاصی رخ می‌دهد و بدون قصد قبلی اتفاق می‌افتد. این رویداد معمولاً بدون دلیل واضحی است، هرچند که اثرات مشخصی به همراه دارد. به طور کلی، یک حادثه می‌تواند منجر به نتایج منفی و ناگوار شود، اما با شناخت دلایل وقوع آن و انجام اقدامات مناسب پیش از وقوع، می‌توان از بروز آن جلوگیری کرد. سانحه به رویدادی اطلاق می‌شود که در ارتباط با عملیات هواگردها اتفاق می‌افتد و به جز حوادث، می‌تواند بر ایمنی این عملیات تأثیر بگذارد یا پتانسیل تأثیرگذاری داشته باشد.
سانحه
لغت نامه دهخدا
فرهنگ عمید
۲. حادثه، واقعه، پیشامد.
فرهنگ فارسی
۱ - ( اسم ) مونث سانح. ۲ - هر چیز ناگهانی که بغته پدید آید. ۳ - واقعه حادثه.
فرهنگستان زبان و ادب
جملاتی از کلمه سانحه
در ۲۷ مارس ۱۹۶۸ پس از سقوط هواپیمای گاگارین، لئونوف به همراه هیئتی برای تحقیق به محل سانحه اعزام شد.
تا ژوئن ۱۹۷۰ که اف-۱۰۰سی‌ها از رده خارج شدند ۸۵ فروند آن‌ها در اثر سانحه از بین رفته بود.
