ساجد

خداوند در قرآن به این موضوع اشاره کرده است که برخی از مومنان در هر شرایطی شکرگزاری می‌کنند؛ چه نشسته، چه ایستاده و حتی زمانی که دراز کشیده‌اند. نماز یکی از اعمالی است که به منظور شکرگزاری و توکل به خداوند انجام می‌شود و در این میان، سجده به عنوان نزدیک‌ترین حالت به تقرب به خداوند شناخته می‌شود. خداوند فرموده است: "سجده کن و تقرب جوی." درباره سجده و فواید آن و تأثیر عمیقش بر روح و روان انسان، سخنان زیادی بیان شده است. امام صادق(ع) می‌فرماید: به خدا قسم، کسی که حق سجود را به جا آورد و سجده‌ای حقیقی انجام دهد، هرگز دچار زیان نخواهد شد، حتی اگر در تمام عمرش تنها یک بار این سجده را انجام دهد. این سخن از امام صادق نشان‌دهنده اهمیت خلوص نیت است؛ اگر شما هزاران سجده انجام دهید اما حواستان به جاهای دیگر باشد و توجه‌تان از خداوند و شکرگزاری نسبت به او منحرف شود، سجده‌تان بی‌فایده خواهد بود و تأثیری نخواهد داشت. اما اگر با تمام وجود و خلوص نیت سجده کنید، خودتان انرژی عظیم آن را که از سوی خداوند به سمت شما سرازیر می‌شود، احساس خواهید کرد. به همین دلیل است که نماز و اذان زمان مشخصی دارند و اگر نمازتان را در اول وقت بخوانید، در سراسر جهان همه مومنان به یک صدا به عبادت مشغول می‌شوند. در سجده، بالاترین نقطه بدن، یعنی پیشانی و سر، بر زمین قرار می‌گیرد و این حالت نماد بارز فروتنی و خشوع است. سجده به معنای از بین بردن غرور و خودپسندی و تسلیم در برابر اراده خداوند است. به کسی که به طور مکرر سجده می‌کند، ساجد گفته می‌شود. ساجد یا سجاد به معنای کسی است که به طور مداوم شکرگزاری می‌کند و سجده می‌نماید. این نام، شکل مذکر نام ساجده است که یک نام دخترانه محسوب می‌شود. ساجد نامی عربی و مردانه است که انتخاب آن نشان‌دهنده علاقه شما به شکرگزاری و عبادت خداوند است. این نام زیبا، کوتاه، ساده و پرمعناست و مورد توجه بسیاری از خانواده‌های مذهبی و دین‌دار قرار دارد.