خبرگی

خبرگی به معنای خبره بودن و داشتن دانش و مهارت کافی در یک زمینه خاص است که فرد را قادر می‌سازد به طور دقیق و مؤثر در آن حوزه عمل کند. این حالت نتیجه تجربه، آموزش و مطالعه مداوم است که باعث می‌شود فرد به خوبی با جزئیات و نکات مهم یک موضوع آشنا باشد.

خبرگی به معنای بااطلاعی کامل از امور و داشتن شناخت عمیق نسبت به مسائل مختلف است که می‌تواند در تصمیم‌گیری‌ها و انجام کارها نقش مهمی ایفا کند. افراد خبره به عنوان کارشناسان در زمینه‌های تخصصی شناخته می‌شوند و دیگران برای مشاوره و راهنمایی به آن‌ها مراجعه می‌کنند.

این حالت، علاوه بر دانش نظری، شامل تجربه عملی نیز می‌شود که باعث می‌شود فرد بتواند مشکلات را به خوبی شناسایی و حل کند. خبرگی در هر حوزه‌ای می‌تواند ارزشمند باشد؛ از علوم طبیعی و مهندسی گرفته تا هنر، پزشکی و مدیریت.

لغت نامه دهخدا

خبرگی. [ خ ُ / خ ِ رَ / رِ ] ( حامص ) حالت خبره بودن. بااطلاعی از امری. باخبری از چیزی. کارشناسی. ( یادداشت بخط مؤلف ).

فرهنگ فارسی

حالت خبره بودن با اطلاعی از امری

جمله سازی با خبرگی

زین قبیل است علم‌های جهان خبرگی باید ازکهان و مهان
نیز گاهی سری تکان دادی خبرگی‌های خود نشان دادی
همه کرده به خبرگی‌اش قبول سخنش حق و کرده‌اش مقبول