آبغوره

لغت نامه دهخدا

( آب غوره ) آب غوره. [ رَ / رِ ] ( اِ مرکب ) عصاره ای که از غوره انگور گیرند. امعاسین ( کلمه یونانی ):
غنیمت دان ز آب غوره بغرایی چو میدانی
که بیش از چند روزی غوره در بستان نمی ماند.بسحاق اطعمه.

فرهنگ معین

( آبغوره ) (رِ ) (اِمر. ) آبی که از غورة انگور گیرند.، ~گرفتن کنایه از: گریه کردن.

فرهنگ عمید

( آبغوره ) افشرۀ غوره، آبی که از غوره می گیرند و برای ترش ساختن طعم غذا به کار می برند.
* آبغوره گرفتن: (مصدر لازم )
۱. گرفتن آب از غوره.
۲. [عامیانه، مجاز] گریه کردن، اشک ریختن.

فرهنگ فارسی

( آبغوره ) ( اسم ) عصاره ای که از غور. انگور گیرند. یا آب غوره شش انداز.
آب غوره:افشره غوره، آبی که ازانگورنارس می گیرند، آبغوره گرفتن: کنایه ازگریه کردن، اشک ریختن
( آب غوره ) ( اسم ) عصاره ای که از غور. انگور گیرند. یا آب غوره شش انداز.
عصاره ای که از غوره انگور گیرند

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] آب غوره. آب غوره به آب و عصاره ای که هنگام فشردن غوره انگور (انگور نارس) به دست می آید گفته می شود و از آن به مناسبت در باب طهارت سخن رفته است.
آب غوره حتی در صورت جوشیدن و کم نشدن دو سوم آن، پاک و نوشیدن آن حلال است.
الحدائق الناضرة، ج۵، ص۱۵۹.
۱. ↑ الحدائق الناضرة، ج۵، ص۱۵۹.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۱، ص۱۰۳.
...

ویکی واژه

آب‌غوره
عصاره غوره.
آب غوره گرفتن کنایه از :گریه کردن.

جمله سازی با آبغوره

آش برنج یکی از آش‌های سنتی استان همدان است. این آش که شامل برنج، گشنیز، عدس و آب قلم می‌شود، بسته به سلیقه با ماست یا آبغوره صرف می‌شود.
آبغوره طبع سرد و خشک دارد و برای افراد سرد مزاج، افرادی که دچار ضعف اعصاب هستند، زنان باردار، مبتلایان به زخم معده و التهاب روده، مبتلایان به بیماری کلیوی (در مواردی که آبغوره همراه با نمک است) توصیه نشده‌است.
لیمو، زیتون، اسیدهای خوردنی- آبغوره، ازگیل، شراب، سرکه، آب انار، گوجه، انگور وحشی، انار، زردآلو، سماق و غیره… لذت و طعم خوشمزه‌ای به خوراکی‌های آذربایجان به ارمغان می‌آورد.
صفرابری، دفع زردی، تقویت کبد، کمک به درمان پا درد و کمردرد، درد سیاتیک و روماتیسم، دفع سموم از طریق کلیه‌ها، کاهش حرارت بدن و رفع عطش، محرک اشتها، افزایش جذب املاح معدنی به ویژه آهن و بازشدن قاعدگی در زنان از جمله خواص آبغوره است.
آش آبغوره یکی از غذاهای سنتی استان همدان است. مواد این آش را بلغور، برنج، لپه، گوجه‌فرنگی، رب گوجه‌فرنگی، پیاز، سیر، گوشت چرخ شده، سبزی آشی و آبغوره تشکیل می‌دهد.
آش آبلیمو نوعی از انواع آش‌های ایرانی است. در طبخ این آش از سبزیجات مخصوص نظیر: تره، جعفری، گشنیز، نعناع، و لپه و برنج استفاده می‌شود و این آش با گوشت چرخ‌کرده (کوفته ریزه) یا گوشت مرغ و نعناع داغ و آبلیمو یا آبغوره مصرف می‌شود.