واژهٔ اَسوَد در زبان فارسی دارای دو معنای اصلی و متفاوت است. در کاربرد رایج و امروزی، این واژه به‌صورت صفت به معنی سیاه یا رنگِ سیاه به‌کار می‌رود و برای توصیف هر شیء یا موجودی که فاقد روشنی است، استفاده می‌شود. همچنین، در ادبیات و متون کهن، صورت سیاه‌چرده نیز برای اشاره به افراد یا اشیایی با رنگین‌پوست تیره یا سیاه‌رنگ به‌کار رفته است.
در حوزهٔ جانورشناسی و ادبیات کلاسیک، اَسوَد به معنای نوع خاصی از مار بزرگ سیاه است. این کاربرد اگرچه کمتر رایج است، اما در متون قدیمی و افسانه‌ها دیده می‌شود و به یک مار عظیم‌الجثه و سیاه‌رنگ اشاره دارد که گاه با ویژگی‌هایی افسانه‌ای توصیف شده است. به‌طور کلی، این واژه نمونه‌ای از چندمعنایی در زبان فارسی است که درک صحیح معنای موردنظر آن، تنها با توجه به بافت جمله و متن ممکن خواهد بود. شناخت هر دو معنای لغوی و تخصصی آن برای فهم دقیق متون کهن و امروزی ضروری به‌نظر می‌رسد.