تماخره

صلصل درآید از در پند و مناصحت سارو برآید از در طنز و تماخره‌

گر تو تماخره کنی اندر چنین سفر بر خویشتن کنی تو نه بر من تماخره

نماک رونق و نو سیره بحث و کاغذ نفج بود تماخره فیرید و مشوت کنگاج

لیکن نه باز گردم از شرم مردمان کاندر خور تماخره و تیز تو شوم

حکایت: شنیدم که پیری بود صد ساله، پشت گوژ و دو تا گشته و بر عصا تکیه کرده و می‌آمد. جوانی به تماخره وی را گفت: ‌«ای شیخ، این کمانک بر چند خریدی؟‌ تا من نیز یکی بخرم.‌» پیر گفت: ‌«اگر عمر یابی و صبر کنی خود رایگان به‌تو بخشند.»